Babalar ve oğullar

Dört gün önce idi... 1995 yılında Moskova-San Petersburg ve Tataristan'da çektiğim Kızıl Güneş adlı belgeselde birlikte çalıştığım ve her zaman duruşu ile takdir ettiğimiz değerli dostum ve usta oyuncu Çetin Tekindor aradı... Beni ziyarete geldi. Uzun ve eski günleri konuştuktan sonra vizyondaki yeni filmini sordum; 'Mutlaka gitmelisin' dedi... Ve oğlum Emir Can'la birlikte akşam sinemanın yolunu tuttuk. Filmi izleyen herkesin gözlerinin ıslandığına şahit olduk. *** Küçük bir çocuk babasına soruyor; "İnsan büyüyünce hayalleri küçülür mü?" Baba biraz düşündükten sonra; -Küçülür elbet, der. Çocuk yarı kızgın yarı ağlamaklı bir ifadeyle; -O zaman ben büyümek istemiyorum! Babam ve Oğlum filminden bir sahne idi yukarıdaki diyalog... Asmalı Konak dizisinin yönetmeni Çağan Irmak klasikleşeceğine inandığım bir filme imza atmış. Belki kendi hayatından kesitlerdi... Belki de şahit olduğu... Ne olursa olsun bir dönem yaşanan doğrulardı... 12 Eylül öncesi ve sonrası her evin üzerine çöken kara bulutların beyazperdeye yansıtıldığını görünce 'sinema işte bu olmalı' dedi belki de herkes kendi kendine... *** Sonuç; 12 Eylül gibi bir darbenin anatomisini uzun uzadıya yapmanın, tartışmanın ve kavga etmenin hiç kimseye bir faydası olmadı... Çağan Irmak, darbenin yüzbinlerce aileye nelere mal olabildiğini değil, bir ailenin başına açtığı darbeyi anlatarak aslında bu ülkedeki herkesin hikâyesini anlattı... Bir dede, bir baba ve küçük bir çocuğun dramı sayılmamalı... Aslında hepimizin dramıydı. Yazar demiş ya eserinin önsözünde; -Ne gülüyorsunuz anlattıklarım hepimizin hikâyesi... Babam ve Oğlum filmi de bir dönem acı çeken bir milletin ve ülkenin hikâyesi... Sağcı ve solculuğuna bakmadan kendi hikâyenizi seyredin... *** Kuşak çatışmalarını, bir darbenin sonuçlarını, kaybettiklerimizi ve kazandıklarımızı anlatan Babam ve Oğlum filmini diyorum ki mutlaka herkes görmeli... Kendi hikâyenizi seyredecek, hem gülecek hem de ağlayacaksınız. Çetin ağabeye diyorum ki ve tüm oyunculara; unutulmayan bir eser çıkardınız... İnanıyorum ki sizler de unutulmayacaksınız...