Bir saatin söyledikleri

> Prag Kimi gittiği ülkelerde mağazaları gezer, kimi müzeleri. Kimileri de soluğu kentin batakhanelerinde alırken, kimileri ise kentin meydanlarını... 15. yüzyılın sonlarına doğru Charles Üniversitesi'nde profesör olan Hanuş Usta Güneş, Dünya ve Ay'ın konumlarını gösteren astrolojik bir saat yapar. Hanuş Usta bir anda önemli bir adam hâline gelir. Kral'dan daha fazla tanınır. Dünyanın her yerinden insanlar Prag'a saati görmeye gelir... Kendisine başka ülkelerden gelen teklifleri reddeder. Teklifler, Kral'ın kulağına kadar gider ve saatin bir başka ülkede yapmasını önlemek için Hanuş Usta'nın gözlerine mil çektirir... Kör olunca kendini saatin mekanizmasına atarak intihar eder. Elleriyle yaptığı astrolojik saati bozar ve Kral'dan intikamını alır. Ve elli yıl boyunca saati kimse tamir edemez... Daha sonra bir saatçi tamirini gerçekleştirir... * Saatin etrafında dört kukla vardır. Birinci kukla; ayna ile kendine bakar, bu kendini beğenmişliği, ikinci kukla; elinde altın torbası olan bir Yahudi'yi; yani cimriliği, üçüncü kukla; bir iskelettir o da ölümü, dördüncü kukla ; elinde bir mandolin vardır, bu da sefahate düşkün olmayı sembolize ediyor diye bilinir... Kısaca Hanuş Usta; "Herkes bir gün geldiği yere geri dönecek ve toprak olacaktır..." diyerek herkesi kibirden, cimrilikten ve sefahatten uzak tutmaya çalışarak onlara ölümü hatırlatır... * Prag'ta, Eski Şehir Meydanı'ndaki Hanuş Usta'nın yaptığı astrolojik saatin hikâyesini hatırlayınca, her gittiği kentteki-takıntı hâlinde-saatçileri dolaştığı günleri hatırladı... Takıntıların nedenini bulmaya çalışırken, bir gün dostunun; "Zaman; insana tanınan en kıymetli hediyedir...Zamanı kıymetlendirecek olan sensin, kolundaki saat değil" sözü üzerine içinde biriken saat sevdasını terk etti... Artık; ikilerin, üçlerin, dörtlerin bir anlamı yoktu... Ne yaptığının bir anlamı vardı.