Boş kovanlar

'Krallar boş kovan taşımazmış' ama nedense kurşun da kendini vazgeçilmez zannedermiş... Kurşuna, vazgeçilmez olduğuna inanma nedeni sorulduğunda ise dermiş ki; - Kral beni hiç yanından ayırmıyor ki! Kurşun bilemiyor ki gördüğü itibarın bütün ömrü, namluya sürülüp tetik çekilene kadardır... Yani dışarıya atılana dektir... Ama düşmana, ama keyfine... Artık nereye sıkılırsa... * Namludan çıkan her kurşun itibarını yitirmiştir... Ne kadar feryat etse de artık boş ve boşaltılmış bir kovandır... Kurşunlar başlarına gelecek kaçınılmaz sonu bilir, yine de ders alamaz... Ve hiçbir kurşun boşaltılmış olmasından dolayı suçlu değildir ama yine de kaçınılmaz akıbetinden kaçıp kurtulmayı başaramaz... * Sadece krallar değil, hiç kimse boş kovan taşımaz... İtibar kurşunun dolusunadır... Boşuna değil... İnsanoğlu, sadece kurşunları değil, her şeyin içini boşaltmış ve itibarsızlaştırmıştır... Adamların, değerlerin, kelimelerin, sözlerin, şerefin, haysiyetin, vefanın, sadakatin, sevginin, aşkın, bağlılığın, emeğin, yetkilerin, çalışmanın, hürriyetin, vatanın, bayrağın, dostluğun, arkadaşlığın, komşuluğun, ticaretin, dürüstlüğün kısaca değer ifade eden her şeyin içi boşaltılıp itibarsızlaştırılmıştır... Bir tek cep hariç... Oysa kefenin de cebi yoktur... Noktası olmayan, daima virgülü olan tek adres paradır... Parayı itibar kapısı görenlerin gördüğü itibar parasından dolayıdır... Akıbetleri ise parasızlıkla sona erer... İtibarsızlaştırma oyununu çok iyi oynayanlar bilmeli ki akıbetleri itibarsızlıkla sonuçlanmıştır...