İnsan düzelirse

Pazar sabahı bir haftanın yorgunluğunu üzerinden atmak isteyen adam eline gazeteyi keyifle alır... Oğlu koşarak babasının yanına gelir ve verdiği sözü hatırlatır... Baba oğluna verdiği sözü hatırlar... Sinemaya götürecektir... Sözünde durmak istemeyen baba bahane arar aklı sıra. Elindeki gazetenin ilave olarak verdiği dünya haritasını eline alır ve küçük parçalara ayırır ardından oğluna; -Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni sinemaya götüreceğim, der. Baba, 'nasıl olsa akşama kadar bu haritayı düzeltemez!' diye düşünürken, kısa bir zaman sonra oğlu haritayı düzelterek getirince hayretler içerisinde kalır. Baba dayanamaz oğluna sorar; -Nasıl yaptın? Oğlu; -Haritanın arkasında bir insan vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya da kendiliğinden düzeldi. * Düzensizliğin zirvede dolaştığı bugünlerde bu hikâyeyi yeniden yazmak geldi içimden... Belki herkes kendini gözden geçirir de dünyayı ve başkalarının işlerini düzene sokma hastalığı yerine kendi eğrilerini düzeltebilir... Dünya düzeninin her geçen gün daha da kötüye gittiğini bilmeyen kalmadı. Ama üzerine düşen sorumlulukları yerine getirmeden sabahtan akşama kadar bu konuyu laflayarak dünya düzeni düzelmiyor gerçeğini de artık anlama zamanı... Herkes aynalara bakacak ve kendini görecek... * Dünya, elbette gittikçe daha düzenli olmaya doğru değil daha düzensiz olmaya ve batmaya doğru gidecek ki, "Sur" üflensin ve 'kıyamet' kopsun... 'Her başlangıcın bir sonu vardır', gerçeği galiba görmezlikten geliniyor. Dünya düzeninin düzelmeyişinden fert fert sorumluyuz ama önce kendimizi düzeltmekten sorumluyuz. Aslında düzelmesi gereken dünya değil, bizatihi insanın kendisidir. Belki o vakit dünyanın düzelme ihtimali var... İnsan düzelirse, dünyada ne düzelmez ki?