Kendini arayabilenler...

Bugün bir yılın daha bittiği gün... Bu gece bir Kurban Bayramının daha gecesi... Kimileri belki oturup düşünecek... Kimileri de belki alışkanlıklarına yani gaflet günlerine bir yıl daha ekleyecek... Belki bir yılın muhasebesini, vicdanında muhakeme edecek... Vicdana düşen her davanın dosyası, vicdan mahkemesinin salonunda acımasızca sorgulanır... Aklından bin bir oyun geçirse de, dili istediği kadar yalan uydursa da, o mahkemeyi kandıramaz ve yönlendiremez... Başkalarının beyni, kalbi yalanla ikna edilebilir, kandırılabilir, ama ne gariptir ki, insan yalanla yalnız kendi beynini, kalbini ve vicdanını kandırmayı beceremez... * Kimileri de bir yılın muhasebe defterini çıkartıp, belki kendini arayacak... Ne yaptığını ve kim için? sorularının cevabını bulacak... Belki ne kadar yiğitçe durduğu günlerini arayacak... Belki de başkalarına karşı işlediği hileleri, oyunları, kaçamakları, ihanetleri ve arkadan hançerlediklerini hatırlayacak... Belki de gelecek yıl kaç kişiyi daha darağacına çıkartacağını, kaç kişiye daha kazık atacağını, kaç kişiye daha tuzak kurarak dolandıracağını planlayacak... Kısaca gelecek yıl ya senaryo okuyacak, ya da yazacak, ya da 'ben bu oyunda yokum' diyecek... Belki de tövbe edecek. * Kimi, dünyaya geldiği günden beri, gözlerini hep başkalarının geldiği, aldığı, kazandığı, harcadığı yerlere diker... Kimileri de, gelebildiği, alabildiği, kazanabildiği yerlerde durup da kendisini arar... 'Kendini arayan adamlar' geceyarılarında girdiği her muhasebe savaşında başkalarını değil, daima kendini hesaba çeker... Kendini yoranlarla, başkalarını yoranlar arasındaki fark gibidir... * 18 yıl önce bugün kaybettiğimiz rahmetli Seyyid Ahmed Arvasi, kendini arayan insanlardan biriydi. 'Ebediliğe Özlem' adlı şiirinde ise her şeyi özetler: Çırpına çırpına, boğuşa boğuşa büyüdüm. Çocuktum, mağluptu önümde her şey. Yaşamaya inanıyordum. Kan, kemik, etimi, ateş, toprak suyla yoğurdum. Esti üzerimden deli rüzgâr, nefes aldım. Mağlubum bugün, Delikanlı iken kaybettim yarışı Zamanı yordum Dün ilerliyordum, bugün olduğum yerde kalmaya çalışıyorum. Anladım, zamanın kökünde bir tehlike var. Rabbim, biliyorum günahımı, Ölmemek elimde olsa sana yalvarmazdım Ölüm olmasa seni tanımazdım İşte bunun için öldürüyorsun beni Affet Rabbim, affet...