Kördüğüm

Büyükşehirlerde 'hayat' kırk yamalı kıyafete benzer. Renkli bez parçalarını birbirine dikmek için terzi olmaya gerek yok. Balzac; 'Paris'te yaşam, sürekli bir savaştır' derken, savaş gibi tüketilen yaşamların nedenini de açıklar; -Paris'in yoksul mahalleleriyle, kibar semtlerinde cereyan eden, 'çalışmaları hiçbir zaman ödüllendirilmeyen baldırıçıplaklar'la tahvil, bono, çek, senet ve servet avcılarının iştirak ettiği, 'alçakgönüllülükleri, zayıflıkları ya da ilgisizlikleri yüzünden her şeye katlananlar'la, onlara her şeyi çektirmek niyetinde olanlar arasında süren sosyal bir savaştı bu... * İstanbul'da yaşam, sürekli bir savaş değil mi? sorusuna kim 'değil' diyebilir ki? İnsan kalabalık içerisinde yalnız gezen 'düş gezgini' gibi... Sadece duvardan ibaret komşuluklar. Selamdan öteye gitmeyen dostluklar. Caddelerde insanlar uyur gezer gibi. İki tür mezarlık var artık, büyükşehirlerde. Biri 'yeraltı' nda diğeri ise 'yerüstü'nde... * Metropol kentlerde insanların adres defterinde her türden insan var. Düşman, dostlarının adres defterinde, hatta dostunun dostu... Anlamakta zorlananlar kendine 'ya ben yanlışım ya da dostum' diyerek doğruyu yakalamaya çalışıyor. * Dostluklar kördüğüm gibi. Büyükşehirde yaşamak için ya kördüğüm edecek kendini...Ya da düğümleri çözecek...Kördüğüme dönen dostlukların sadece devletlerarası ilişkilerde geçerli olduğuna inanılırdı. Oysa, çıkarların ortaklığı kuralı ikili ilişkilere kadar düştü... Herkes gücü kadar konuşuyor. Parası kadar düdük çalıyor. Ve meydan okuyor. Herkes işi düştüğü zaman birbirini soruyor. * Derlerdi; "Dostun dostumdur, düşmanın düşmanım..." Eeee şimdi 'yiğitlik ölçüsü' sayılan asırlık laf nereye konulacak? Gelinen nokta; 'Kimin eli kimin cebinde belli değil' vaziyeti dürüst yaşamlara hakim olurken, kim çıkıp da kördüğümü çözecek? Şehirler , Sokaklar, Dostluklar birer kördüğüm... Balzac'ın, 'yaşam sürekli bir savaştır' dediği gibi, sürekli savaşıldığından 'barış' ve dostluk tesis edilemiyor... Ve kördüğüm çözülmüyor... Her geçen gün bir düğüm daha atılıyor...