Kü­re­sel ef­sa­ne­ler...

'Kriz tel­lal­la­rı' nın ço­ğu te­le­viz­yon ek­ran­la­rın­da kü­re­sel kri­zi tar­tı­şı­yor. Uz­man­lar ise dü­ne ait bi­li­nen bil­gi­ler­den der­le­dik­le­ri gö­rüş­le­ri­ni an­la­tı­yor­du... En say­gın üni­ver­si­te­le­ri­mi­zin öğ­ren­ci­le­ri ise so­ru so­ru­yor­du. Genç­le­ri din­le­dik­çe;'üni­ver­si­te­le­ri­miz­de çok şey öğ­re­ti­li­yor, edep ha­riç!' di­ye­si ge­li­yor in­sa­nın... Ay­rı­ca, gün­de­lik ve mo­da ana­liz yap­ma­ya her­kes ba­yı­lı­yor­du... * Ko­nu­ğun an­lat­tık­la­rı­nı din­le­me­ye ta­ham­mül ede­me­yen öğ­ren­ci­ler, 'bel­ki ger­çek pa­yı var­dır' ku­ra­lın­da da­hi bu­lu­şa­mı­yor­lar­dı... İn­san­lar ne­den bu ka­dar ta­ham­mül­süz olu­yor­lar­dı?... Ay­na­la­ra bak­tık­la­rın­da, ta­ham­mül­süz­lük­le­ri­ni, ken­di­le­ri­ne na­sıl bir ya­lan söy­le­ye­rek izah edi­yor­lar­dı? Kar­şı­sın­da­ki­ni de­ğiş­me­mek­le suç­la­yan­lar, hiç de­ğiş­me­dik­le­ri­ni ne­den gö­re­mi­yor­du?... Dün­ya ve in­san el­bet­te de­ği­şim­ler­den ge­çi­yor ve tek­no­lo­ji de bu yüz­den iler­li­yor­du ama, fi­kir­le­ri­ni as­la de­ğiş­tir­me­yen ra­di­kal­ler sü­rek­li inanç­la­rın de­ğiş­me­si ge­rek­ti­ğin­den bah­se­di­yor­du... Re­for­mist­ler, re­form ih­ti­ya­cı­nı ne­den­se sa­de­ce din ve iba­det hu­su­sun­da ak­lı­na ge­ti­ri­yor­du... * Da­ha dü­ne ka­dar 'ser­best pi­ya­sa' dü­ze­ni­ni sa­vu­nan­lar 'göl­ge et­me baş­ka ih­san is­te­mem' şar­kı­sı­nı söy­lü­yor­du. Kriz ka­sır­ga­sıy­la kü­re­sel ef­sa­ne­le­rin çök­me­siy­le bir­lik­te, ne­den­se her­kes et­ra­fın­da güç­lü dev­let arı­yor­du... Ee­ee ha­ni, ulus dev­let­ler çö­kü­yor­du? Ha­ni, dev­le­tin sa­de­ce; ada­let, sağ­lık ve gü­ven­lik işi­ne bak­ma­sı ge­re­ki­yor­du? Ya­ni; söz­de li­be­ral, kal­ben ra­di­kal... Pe­ki, ra­di­kal li­be­ral olur muy­du? Eğer, Tür­ki­ye ise, olu­yor­du!