Marko Paşa

Kurumların yetki sınırlarını hukuk çizer. Hukukla kurumlarının sınırlarını çizemeyen ülkelerde sistem ahbap-çavuş ilişkileriyle yürür. Hukukun üstünlüğü yok sayılırsa, fertlerin üstünlüğü hukuka hakim olur. Fertler de her zaman sistemin üç adım önünde yürür. Hukukun uygulamaları fertlere emanet edilmelidir, bizzat hukukun kendisi fertlere emanet edilince de, o ülkede; "Git, derdini Marko Paşa'ya anlat!" dönemi yaşanır. *** Hukuk, birilerinin elinde kızılcık sopası olursa, o ülkede adalet de sürekli tartışılır haldedir. Hukukun üstünlüğünü böyle işleten ülkelerde hukuka güven sağlanamaz. Çünkü, hukukun sınırları bellidir ama fertlerin sınırları belli değildir. Ve kişiye göre hukukun değiştirilmesiyle elde edilen sonuçlar, o ülkede hukuku sürekli değişken bir hale getirir. O zaman da beklenen adalet kişilerin insafındadır. Oysa hukukta insaf yoktur. Kişilere göre hukuk değiştirilemez ama kişilere göre uygulanır mantığı, o ülkede hukukun üstünlüğünü bitirir. Kişilere göre hukuk uygulanırsa, herkes o ülkede kendine bir Marko Paşa aramaya başlar! *** Eskiden derdini dinletemeyecek bir kapı bulamayanlara nasihat edilirdi; -Git derdini Marko Paşa'ya anlat! Bu ülkede ahbap-çavuş ilişkileriyle açık denizlerde gemilerini yüzdürenlerden nefret edilmedikçe, selam verdikçe ve itibar ettikçe daha çok Marko Paşalara gidilir ve dert anlatılır. İkiyüzlü dünyada bin kılığa girenler, saatleri ayarlamaktaki ustalıkları gibi fertleri de ayarlamakta ustadırlar... Karanlıktan önce yetişip haklıyı üç damla suda boğarlar. Ve karanlığın çökmesiyle de haksızlar kendilerine yeni bir yaşam alanı bulurlar. Akıbet tek taraflı anlatımlarla belirlenmemeli. Kanaat eldeki doğru bilgiye göre hükümleşmeli. Lakin bu ülkede sahtekârların ve işini bilenlerin ve güçlülerin masalları gülerek dinlenir, kaybedenlerin hikâyelerine ise gözyaşı dahi dökülmeden; -Git derdini Marko Paşa'ya anlat! denilir ve baştan uzaklaştırılır...