Saçmalıklar tiyatrosu

Bir yıl daha bitti... Geriye dönüp hatırlama alışkanlığından yoksun olduğumuzdan ne var ne yok her şeyi yarınların sırtına yükleyip kolaya kaçıyoruz... Yarınlar, denildiğinde rahmetli Tarık Buğra'nın 'Yarın diye bir şey yoktur!' eserini hatırlıyorum... Doğu savaşmaktan usanmıyor... Doğuya giden her kurşunun parasını batılı, batıya giden her gram uyuşturucunun parasını doğulu efendiler yiyor... Batı kendi içinde barışıyor... Doğuda ise bir arada nasıl yaşayabiliriz? sorusuna kimse çözüm üretmiyor... * Afganistan, Çeçenistan; direnişin beşiği... İran'da halk bıçak gibi ikiye bölünmüş... Irak'ta iç savaş bitmiyor. Suriye, üç kişiden iki kişinin muhaberat, diğer bir kişinin ise muhaberata girmek için sırasını beklediği bir diyara dönüşmüş... Lübnan, 34 ırkın bir arada olduğu ama mutlaka savaşacak bir konuyu da buldukları bir ülke haline dönüşmüş... Arabistan, kraliyet ailesinin kılıçları altında halk, inliyor... Birleşik Arap Emirliği, israf ve gösterişe teslim olmuş âdeta... Bir batıyor bir çıkıyor... Kuveyt, Katar, Bahreyn petrolün parasını batıda tüketiyor... Batının göstermelik suni krizlerinde paraları batırıp çöle geri dönüyor... Yemen fukaralıkla boğuşuyor... Türk Cumhuriyetleri ise Rusya komünistlerinden kurtuldu ama kendi komünistlerinden hâlâ kurtulamadı... Pakistan bir savaşın eşiğinde; darbeler ülkesi... * Ve Türkiye... 68 yılından beri terörle mücadele ediyor... Sonunda; ya teröristlere şapka, ya da af çıkartıyor... Bu ülkelerin ortak özelliği ise Müslüman olmaları... Ne acı değil mi? Hem üç günlük dünya diyecek, hem de üç günlük dünya için asırlardır kardeş kardeşe kavga edeceksin! Üç günlük dünya için üç gün oturup düşünseler, neyin neden olduğunu bulup çıkartacaklar ama yapmıyorlar... Saçmalıklar tiyatrosunda bu oyun daha çok yıllarca oynayacağa benziyor... Bir yıl daha bitti...