Sadece 'havalar' aydınlık

Artık sadece 'havalar' aydınlık... Avuçlarımıza bırakılan hemen her şeyin bir yüzü karanlık... Karanlık olaylar, insanlar, aydınlar ve piyasaya sürülen fikirler, izmler... Bir güneş kaldı balçıkla sıvanamayan... Eskiden karanlıkları aydınlatma derdi taşıyan aydın, şimdi hakikati karartmanın peşinde... Piar ve şöhret kölesine dönüştükleri günden beri bilinmeyen adreslerin açık radyoları gibiler ve sürekli parazit yapmaktalar... 'Medya maymunları' hâline dönüştürülen aydınlar, değerleri her geçen gün biraz daha değersizleştirme gayretindeler... Bir ayağı çukurda olsa bile hâlâ istikbal ve reklam arayışındalar... * Köhneleşen sistem içerisinde insanoğlu; bir kurşun fabrikasının kırık bir dişlisi gibi iradesiz ve akılsız bırakılmış... Yalnızlaştırılmış... İltifatsız ve haliyle marifetsiz kalmış... Makineleştirilmiş... Nasıl olsa biri gelir biri gider anlayışı hakim olmuş... Gidenin de gelenin de bir hükmü ve kıymeti yok sayılmış... Yüzyıldır yalana 'teslimiyetçilik' fikri hüküm sürmüş... Bir hayvanın peşinden ağıtlar yakılırken dahi, Afganistan, Pakistan, Irak, Filistin ve Gazze'deki ve PKK eşkıyalarının katliamlarına tek kelime edemeyen aydın geçinenler, hâlâ kendini çok beğenmekte... Kibrinin esiri olmuş... Ya da kibirli efendilerinin... Kibirsizliğin ise artık bir hükmü yok... * İnancı ve imanı rafa kaldıran aydın, kendini karanlıklara hapsetmiş... İçlerinde sanki 'derin çukurlar' var... Kazanmakla da, kaybetmekle de uslanmayan bir huy ve nefis barındırılıyor o 'derin çukurlarda'... Asırlardan beri güce tapma hastalığına bulaşan aydın, zaaflarına yenik düşmüş... Hakikatin peşinde giden bir avuç yolcu ise vurmuş kendini çöllere, çileye ve ızdıraba... Şairin; "Bilseydim aydınlıklar bu kadar karanlık, mahzenlerimden hiç çıkmazdım..." dediği anlayışlar hakim olmuş toplumsal iradeye... Artık sadece 'havalar' aydınlık... Gerisi karanlık...