Var mı?

Eleştirmen, farklı bakmaya çalışır; olaylara, kişilere, eserlere ve sarf edilen sözlerdeki anlamlara... Farklı yanı ise, olayın kahramanlarını yer değiştirir, gelen tepkileri ölçer ve çifte standardı yakalamaya çalışır... Ahmet söylerse iyi, Mehmet söylerse kötü, sonucu çıkıyorsa, işte orada ikiyüzlü bir davranış modeli uygulanmaktadır... Bunun adı, kıyas değil... Çünkü 'kıyas' şeytanlara mahsus... Kıyasta ise varılacak 'son' nokta yok... Karşılaştırmak ile kıyaslamak farklı şeyler... Lakin çelişkiler her zaman tarife muhtaç... Tarif edebilen var mı? * Yer değiştirelim... Orhan Pamuk'un yazdıkları ve söylediklerini, rahmetli Tarık Buğra yazsa ve konuşsaydı acaba neler olurdu? Kim ayaklanırdı? Kimler nutuk çekerdi? Kimler 'balans ayarı' yapardı? Kimler kentlerin en işlek caddelerinde yürüyüşler düzenlerdi? Pankartlarda hangi sözler yer alırdı? Tahmin edebilen var mı? * Buna benzer çifte standart öyküleri o kadar çoğaltılabilir ki... En azından bir dönem 'hüküm' çarkı adil dönerdi... Kararlarda, davranışlarda, duruşlarda ve cezadaki 'adalet' kaybedildiği günden beri, millet bu yaman çelişkilerle savaşmakta... Bu çelişkiyi tarif edecek var mı? * Orhan Pamuk, katıldığı Baş Başa programlarımdan birinde 'eksik' olduğunu belirtebiliyor ve diyebiliyor ki; -Aydınlar doğru da söyleseler eksiklerdir... Ben de bunlardan biriyim... Lakin, bazı kalemşorlar ise fildişi kulelerinde Orhan Pamuk'un eksik yanlarını hatırlatma ihtiyacı bile hissetmiyor... Eksik yanlarını hatırlayan; kaç aydın, kaç stratejist, analist ve eleştirmen yaşıyor bu ülkede? Bilen var mı? * Herkes, inancının, meşrebinin, zevkinin, beğenilerinin, duygularının, fikirlerinin ve menfaatinin penceresinden; olayları, kişileri ve sarf edilen sözleri değerlendirdiğinin farkında mı? 'Bu ne yaman çelişki anne!' şarkısı galiba bu ülkede daha çok söylenecek ve dinlenilecek gibi... Farkına varabilen var mı? Sahi, var mı?