Züğürt aydın

Gecenin bir yarısında başucumdaki radyodan şarkıyı duyunca, kafamdaki sorunun da cevabını bulmuştum. Oya Küçümen'in yorumladığı şarkının sözleri şöyle başlıyordu; "Bana bir masal anlat baba, İçinde denizler, yağmurlar ve balıklar olsun, Yağmurlar ve güneşler karışsın denizlere" Bize de bir zamanlar masallar anlatılırdı. Lakin, içinde devler, korkular, savaşlar ve yedi başlı ejderhalar cirit atmaktaydı. Meğerse masalların içinde deniz, yağmur ve balıklar da varmış... Ya birileri masallara ya da masallar birilerine ihanet etmişti. Ya masallar züğürttü ya da züğürtler masal yazmaktaydı. Kim ne derse desin; bize anlatılan masallarda balıklar, denizler ve güneş yoktu. Züğürt masallarla büyütüldük... Ve aydınlatıldık! *** Bizim kulaklarımıza 'Bir varmış bir yokmuş...' ile başlayan 'Develer tellal iken' ile devam eden yedi başlı ejderhaların masalları fısıldandı. Her gece yarısında rüyalarımıza bu yüzden mi yedi başlı ejderhalar girdi? Uykularımız kâbusa dönüştü. O günden beri korkar olduk, karanlıktan... Ay'dan ve yıldızlardan... Karanlıkla birlikte büyüdük. Öyle bir vakte girmiştik ki, ya kör bir kurşunun kör bir vaktinde kör bir karanlığın ortasında vurulacaktık ya da akşamın kör bir vaktinde ışıkları sönük evlerin kapılarını açıp usulca içeri girecektik. Ve biz 12 Eylül öncesi böyle büyüdük işte. *** Ya 12 Eylül sonrası? Sadece masal anlatanlar değişmişti başucumuzda. Birilerinin bize artık yeni masallar anlatması gerek. Bu ülkenin aydını hâlâ fildişi kulelerden gözetleme yapmakta. Bir inebilseler aşağıya... Bir karışabilseler kalabalıklara... Aydınların anlattıkları tüm masallar kâbus dolu. Yedi başlı ejderhalar var. Deniz yok... Yıldız yok. Ay yok... Aydın hiç yok... Züğürtlüklerini, anlattıkları masallara yansıttıklarından beri... Ne olur masallarınızı anlatırken züğürt olmayın bari... İçine güneş, yıldız ve ay koyun... Hiç olmazsa bizden sonrakiler aydınlıkta büyüsün...