İşte mal varlığım

"Yazar" kimliğimden dolayı bendeniz de mal beyanına tabi olanlardanım. Gerçi, sorulduğunda "Bunca senedir gazeteciyim. O kadar da olsun, yani" deme pişkinliği gösterip onca yatı, katı, otomobili ve banka hesabını meşrulaştırmaya çalışan ve bu kadar serveti alnının teriyle kazandığı hususunda ahaliyi ikna ettiğini sananlar gibi nefes tüketmek durumunda değilim. Ne yatım var, ne katım. Dikili bir ağacım bile yok!.. Sağdan say, küçük bir siyah el çantası; soldan say küçük bir siyah el çantası; onu da en azından 10 senedir kullanıyorum. Beyan da edemiyorum. Faturası yok çünkü. Kim bilir kim hediye etti. Çantanın içi de öyle; tam takır kuru bakır. Bir ses kayıt cihazı. Bir uyduruk fotoğraf makinesi; o da dijital değil ha, klasik bir makine... Yok olduğu için övünmüyorum. Keşke olsaydı. Çoluk çocuk sahibi bir insan için hiç de hoş değil bir şey sahibi olmamak. Paranın nasıl kazanıldığını öğrenemedim bir türlü. Önümden para aksa, üstünden atlayıp geçerim. İşin garibi, babamdan aldığım bu genler çocuklarıma da aynen geçmiş!.. Personel Müdürü Lütfi Köksal, 5 senede bir önüme beyannameyi getirip koymuyor mu, hafakanlar basıyor beni. Cukur cukur terliyorum. Ne yazayım? Vazgeçtim yazlıktan, sayfiye evinden. Para yok! Ev yok! Otomobil yok! Arsa yok! Babadan kalma hisseli 3-5 dönüm tarla vardı, onu da sel alıp gitti. El elde, başta vaziyeti. Liderlerde buluyorum teselliyi Tek tesellim, parti liderleri!.. Onların durumu benden beter. Mal, mülk olmadığından dolayı değil. Hepsinde fazlasıyla var, hem de gani. Kimi gayrimenkul zengini, kimi nakit para üstünde yatıyor, kimi de altın. Ama onların bu servetlerinin hiçbir ekonomik değeri yok. Sahip oldukları servetin dişe dokunur ne bir geliri var, ne yatırıma dönüştürülmüş, ne de sigortalı!.. Paralar yastık altında. Arsalar köyde. Evler ise ya kullanılıyor, ya da boş!.. Benim olmayan malımla, onların ekonomi dışındaki servetleri arasında ne fark var? Yok bence. Siyasetçinin birazcık da olsa örnek olması beklenir halbuki. Parayı istifle, malı tapuya kaydettir ama atıl vaziyette bırak! Bunun nesi örnek? Yok; hiçbir örnek tarafı yok! "Açıklar! Açıklamaz!" tartışmalarının ardından bütün liderler mal beyanlarını açıkladı. Başbakan Erdoğan'ın 1.6 milyon YTL tutarında serveti olduğu anlaşılıyor bu beyandan. Her şeyi satıp savıp bankaya yatırmış. "Lanet olsun, deyip bütün her şeyi sattım" diyor zaten kendisi de. 1.5 milyon YTL nakit para ve bankada. Başbakan'ın ev ve iş yeri yok, arsası ise topu topu 2.4 dönüm. Deniz Baykal toplam 158 bin YTL banka mevduat ile 300 dönüm arsanın yanı sıra 3 daire 3 yazlığa sahip. Erkan Mumcu'nun ise iş yeri de var, evi de. Arsası ise sadece 3 dönüm. Para hiç yok. Devlet Bahçeli'ye gelince: 152 dönüm arsa ile iddialı bir yerde duruyor. Para 30 bin YTL. İki yazlık bir apartman dairesi. Mehmet Ağar da arsa zengini: Elazığ'da 300 dönüm. Ankara'da bir ev, İzmir'de bir yazlık. Para da var tabii: 42 bin YTL. Son haber, Baykal'dan. "1987'de 65 milyon liraya aldım" dediği tarla, önünden yol geçince 2 trilyon liralık bir değere ulaşmış. Rant yani. Ben kazanmaya karşı olan birisi değilim. Varsın değerlensin, bırak kazansın ama kazancın sadece ranttan olması bana koyuyor doğrusu. Bu tür kazançlar insanlara vizyon kazandırmıyor çünkü. Lüpçülüğün vizyonu mu olurmuş?!. Demek istediğim o ki, parti liderlerinde para... mal... mülk... her bir şey var ama yine de benim gibi bir çulsuzdan farklı olamıyorlar. Ekonomik bir değer üretemiyorlar çünkü. Haa, "Ticaret yapanları da görüyoruz. Hepsi satıp savıp kapatıyor" denilebilir. Doğru. Biz Türkiye'nin en zenginini yalvar yakar siyasete sokarız, ertesi gün de "Nereden buldun?" diye sorarız. Çelişki tabii. Ama burası Türkiye! Böyle yaşamayı seviyoruz!.. ..... ÖZÜR: 11 Şubat cumartesi günkü makalemde, 'Sorgulayıcı olmak, mesleğimizin bize yüklediği bir misyon' diye kuracağım cümlede; sehven '... olmamak,...' ifadesini kullanmışım ki, bir çuval inciri berbat etmiş bu olumsuzluk eki. Özür dilerim.