Üç kuruşluk menfaat

Türkiye'de hiç konuşulmaması gereken beş mesele var ve ahali maalesef tüm enerjisini bu konuları tartışarak heba ediyor. Türban, dincilik, Kürtçülük, laiklik ve milliyetçilik... Bir insanın aidiyeti tartışılır mı yahu? Eczacıbaşı Holding Yönetim Kurulu Başkanı Bülent Eczacıbaşı, "Bu beş mesele Türkiye'ye kan kaybettiriyor" demiş. Doğru. Eczacıbaşı'nın da altını çizdiği gibi yabancıların en sık sorduğu soru bu: "Sen ben kavgasını ne zaman bitireceksiniz?" Öyle ya, bir memlekette patron işçi alırken "Ancak benden olanı alırım" diyorsa; bürokrat seçiminde hükümet "Benden olmayanı kapıya koymam" diye tavır koyuyorsa; garson "Bendense canımı yesin" diyebiliyorsa; tut kuyruğundan at. Ne o işe alınan işçiden hayır gelir, ne bürokrattan ne de verilen hizmetten! Şu halimize bakın! Kimi, "Cumhurbaşkanı'nın sözlerini okudun mu? Çok önemli. Kesip sakladım. Bir gün gelir lazım olur" diye böbürleniyor. Kimi de "Başbakan'ın verdiği cevabı okudun mu? Helal olsun" diye kasım kasım kasılıyor. Bunların hepsi züğürt tesellisi, hiçbir kıymeti harbisi yok ama gel de anlat! Cumhurbaşkanı Sezer'in "önemli" olan sözlerine bakalım bir hele. "İrticai tehdit, kaygı verecek boyutlara ulaşmıştır. Türkiye'nin bu tehdide karşı en büyük güvencesi laik düzendir. İrtica siyaset, eğitim ve devlete sızmaya çalışmaktadır. Laikliğin demokrasinin olmazsa olmaz koşulu olduğu unutulmamalıdır." Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın "aslanlar" gibi verdiği cevabı da yazalım ve ondan sonra bir değerlendirme yapalım. Erdoğan'ın sözleri şöyle: "14 milyon seçmenin oyunu alıp iktidar olmuş bir parti laiklik karşıtı olarak bu sahneye çıkmadı. Laikliği benimsediğini ifade ederek çıktı. Siz dindar insanları siyasetten uzak tutmak için konuşuyorsanız, bu millet sizi affetmez. Kimse kalkıp irtica tehlikesi var demesin." Derdi üretim, istihdam ve teknoloji olması gereken Türkiye'nin gündemini bu incir çekirdeğini dahi doldurmayan sözler dolduruyor ve elin oğlu da bu halimize gülüyor... Daha bu tartışmanın tansiyonu düşmeden TBMM Başkanı Arınç'ın mesajı geldi. Karşı taraf durur mu? Onlar da kendi pencerelerini açıp sokağa söylenmesi gereken ne varsa söyledi! Yapmayın beyler!.. Bu sözler toplumu ikiye bölmekten öte bir işe yaramadığı gibi sen-ben tartışmalarını da körüklüyor. Yumurta-tavuk hikâyesi tabii. Halk ne istiyorsa tepedekiler öyle konuşuyor. Da, bunun kime ne faydası var? Halkın arasına atılan bu nifak tohumlarını ayıklaması gereken toplum mühendisleri de olmayınca, gerginlik üstüne gerginlik yaşanıyor toplumda. Ya, medya leşkerlerinin ve geçmiş siyasetçilerin tavrına ne demeli? Bir gün nalına, bir gün mıhına vurup geçinip gidiyor adamlar. Üç kuruşluk menfaat için değer mi? Şimdi kalkıp muhafazakârları savunacak değilim. Milliyetçilerin, laiklerin, Kürtlerin sivri tarafı var da, onların yok mu? Var tabii. Uzlaşma demek bu saydığım unsurlardan birine uyup diğerlerini atmak demek değil. Asla değil. Bu konuda uzlaşma demek; tarafların sivri uçlarını törpüleyip birbiri ile ahenk içinde çalışır hale gelmesi demektir. Kürt'e "Türk ol" demek neyse; inancından dolayı başını örtene "Aç" demek de aynı. İkisi de anlamsız ve bir o kadar da yanlış. Siyahtan beyaz olmasını istemek akıl kârı mı? Fakat, Kürt'ten, muhafazakâr olandan, milliyetçiden, sosyal demokrattan ve laikten "doğru ve kaliteli üretim" yapmasını istemek mümkün. Doğru olanı da bu zaten. İnancı, dünya görüşü, zevk ve renk anlayışı farklı olan insanları bir araya getirip onların birlikte üretim yapmalarını sağlamak lazım. Herkes işini doğru yapsın bir kere. Sonra da özel hayatını dilediği gibi yaşasın. Bizim kıstaslarımız ve önceliklerimiz farklı olduğu için bir araya gelemiyoruz bir türlü. Liderlerin gerginlikten başka bir işe yaramayan açıklama ve uygulamaları yanlış olduğu için bu gerginlikler artıyor ve toplumu zenginleştirecek olan değerlerin hepsi un ufak oluyor. Yazık!..