Akla ziyan

(On saat var yüreğini duymadım...) en, bir acı olurum; Gönlüne kiracı olsam... Düşsem içine; Sancı olurum! Düşsem, hayalsem, hatta vehimsem gecelerine, inan; Sükûnetine talancı olurum! * Jilet yuttuğum, zıpkın yediğim gün siyanürlü tabağından; Kendi avıma av olmak... Râmına tav olmak... Ve çılgın rüzgârına kapılmak delibaş bir çıtalı uçurtma gibi... Ve koptu-kopacak iplerle yüreğimden asılmak, yüreğindeki göklere... Akla ziyan! * Bak; gene yoksun... Yıl vuruyor saatin sarkacı! Ve zaten yoktun ki... Kimsin sen, Bir ses?.. Bir nefes?.. Bir resim?.. Bir mektup?.. Nesin sen; Bir kalemin bir kağıda çizdiği şekil mi? Nesin sen; Bir mermer blokundan, aklımdaki çekicin çıkardığı heykel mi?.. Ve o kadar güzel, Ve o kadar soğuk!.. Ve o kadar gerçekten uzak. * Söylemiştim, değil mi; Ben bir acı olurum, gönlüne kiracı olsam... Düşsem içine; sancı olurum! Düşsem, hayalsem, hatta vehimsem gecelerine, inan; Sükûnetine talancı olurum! * Üstelik biliyorken; Çılgın rüzgârına kapılmanın, delibaş bir uçurtma gibi... Ve koptu-kopacak iplerle yüreğimden asılmanın, yüreğindeki göklere... ...Akla ziyan, olduğunu. * Mantığımı düşürmüşken gözlerinin içine!.. Ve ararken, söyleniyorsam: "Akla ziyan!.. Akla ziyan!.." Akla ziyan!