Aşka kılıf aranmaz!

Bulutlara dolaşmış bir uçağın, rüyalarında "hava limanlarını" görmesinden ne farkı var ki; burnunun, sabahları "kızkulesi" diye sızlamasının?.. Kızkulesi,,, mıknatısındır; Seni bana bağlı kılan!.. * Kaybolmuş gemiler için; uzaak, zayııf, cılıız, titreek, soluuk ve soğuuk bile olsa, bir deniz feneri ışığının ne demek olduğunu anlıyor musun şimdi?.. Duyuyor musun, soğuğu?.. Üşüyor musun, korkuyor musun; titriyor musun?.. Hadi, dokun sesime!.. Tut, nefesimi; ve oğuştur, ısıt ellerini!.. * Savrulurken dalgaların arasında; Ne altından geçsin "Hüdâyi yolu", ne üstünden... Sen de geçme; Koy gönlünü, huzûra!.. * Ben... Aşka kılıf aramam!.. ..... Kendimden ve zamandan ve mekândan çaldığım bir ödülse bu sevda; Saplarım yüreğime... Sen kanarsın içimde!.. * Senden ve benden bile aldığım bir ödül isen eğer; saplanırsın içime!.. Kılıfın "ben" olurum... Aşka kılıf aranmaz!.. * Şimdi, ben... Çatlamış dudağıyla yalvarırken tarlalar, içindeki çiçekler bükerlerken boynunu... Elbette rüyalarınım senin... Her gece kim ağlıyor karanlığın içinde; kederlenen toprağa, içini süzen bulut gibi?.. * Biliyor musun; dibi kayalık bile olsa, "huzur'dan gelip huzûra giden" yolun kıyısındaki şu garip Kızkulesi, kız kulesidir; seni bana mahkûm eden!.. * Söyledik ya... Dedik ya; aşka kılıf aranmaaz! Ne çaldı isen benden; hediyem olsun... Sen... Yüreğimde saplı kal; Başka talebim olmaz!..