Ateş, pişirir!

Avukat Rahîm Er, pek çoğumuzun düşünemeyeceği kadar büyük, kapsamlı işler başardı; sıralamak bile harcım değildir. Hatta beni de (Bab-ı Ali yokuşunun üst başına, Gazeteciler Cemiyetine ve Vilayet binasına bakan) bir büroda tanımış, gülüşümü sevmiş ve birkaç ay sonra da, müdürü olduğu Türkiye Çocuk Dergisi'nde çalışmaya başlamama sebep olmuştu. Yani, yakınından bile geçtiğimiz her hayırlı işte payı olanlardandır... * "TGRT" ismini ilk onun ağzından duymuştum. Zaten "Türkiye Çocuk Dergisi"ni çıkarmaya devam ediyorduk. "Sevgili Peygamberim" kitaplarını seri olarak hazırlıyordu ve ofisinin hemen yanındaki bürolarda o bir döneme damga vurmuş "Rehber İnsanlar" kasetlerini hazırlatıyordu. Devamını internetten okuyabilirsiniz... * Güveç geldi birdenbire aklıma ve işte bu yazı şekillendi zihnimde... Hani bir topraktan kabın içine; ele geçen kıymetli gıdaları doldurursun da ateşe koyarsın!.. Misal yanlış anlaşılmasın; görünen kısmın ardına bakın! Ateş, toprak kabın içindeki yemeği... Acılar ise topraktan mamul olan insanı pişiriyor! * Uzun zamandır görmemiş, konuşmamıştım ve kazadan sonra zaten karşılaşamadım Rahîm abiyle. Hollanda'da düşen uçağımızdan çıkan Cüneyt "eskisinden daha da iyi olduğunda" hep birlikte bu günleri anacağız inşallah. Güveç içine konmuş besinler misali; kabı içine zaten toplanmış olan bu büyük birikimin "evlat" ismindeki harlı fırında nasıl bir kıvam aldığına, nasıl bir lezzete dönüştüğüne inanamayacaksınız! Bir numûne insan irtifa kaydediyor, bana öyle geliyor... * Bu yazının bakış açısı değişik oldu ama böyle de bakmak lazım belki. Ateşin sıcaklığı ile yemeğin lezzetinin bağlantısı var çünkü birbiriyle!