Başaran; şüphe etmeyendir!

Zaman zaman "başarı"dan söz ediyoruz ya... Ama zaten bir şeyleri başarmak istiyorsak; bundan, birbirimize ve çok sık da "kendimize" söylememiz gerekiyor... Değil mi? § Ben sana; "ELBETTE BAŞARABİLECEĞİNİ" söylüyorum... Sen, karşımda heyecandan zıplayarak; "BAŞARACAĞINI" haykırıyorsun yumruğun havada... Gören; NİHAYET TETİĞİN DÜŞTÜĞÜNÜ sanıyor!.. Ama sen birazdan kendinle başbaşa kaldığında diyorsun ki; "Acaba?.." § Terazi, iki kefelidir, bilmeyen var mı?.. Bir kefesi BAŞARI... Diğeri ŞÜPHE!.. § Bu söz, ya çok kolay anlaşıldığından basite alınır da formül işe yaramaz; veya bu kadar basit olabileceğine ihtimal verilemediğinden, olmayan sokaklara salınır zihin; formül hiç bulunamaz!.. Halbuki,,, formül,,, işte,,, bu kadar,,, ba-sit-tir!.. Bir terazinin iki kefesi olduğu kadar basittir... Bir kefe yukarı çıkarken, diğerinin aşağı indiği kadar basittir!.. Hemen şu an bir terazi şekli çizin; kalemle kağıda, plajdaysanız kuma, mutfaktaysanız cama, hatta uykuda(!) iseniz gözkapaklarınızın ardına hayalî bir terazi çizin... En basiti olsun... Sadece, ortasından birbirine bağlı olan iki kefe; hani biri inerken diğeri çıkacak gibi... Şimdi de birinin üzerine "BAŞARI" yazın... Diğerine ise... Yo, hayır; "başarısızlık" değil yazacağınız kelime... Birine "başarı", diğerineyse "ŞÜPHE" yazacaksınız... § Kendi inancını kontrol et!.. Çünkü şüphe, bütün mayaları bozar!.. İnsanlara ne dediğin, insanlardan ne duyduğun önemli değil... Mühim olan; SENİN "SANA" NE DEDİĞİN!... Şüphe; inançsızlıktır!.. Bu deliği onarmazsan, bu denizde yol alamazsın!.. § Dedik ya; başaranlara iyi bak... Hedefe varacağından, onu bulacağından, onu vuracağından ŞÜPHE EDEREK BAŞARMIŞ ve de başarılı kalmış birini bulamazsın!..