Beyaz, ve adam!..

Beyaz ve boş bir defter vardı öğretmenin masasında; Sahibi belli olmayan... ..... Çocuklardan biri şöyle diyordu içinden: "Alıştırma defterim bitmek üzere... Babama, yeni bir deftere ihtiyacım olduğunu nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum ben de!.." Başka bir çocuk şöyle diyordu: "Böyle bir defterden; sayfalarını yırtınca tam yirmidört tane, teli sökünce oniki tane büyük boy uçak çıkıyor!.." Bir diğeri şöyle diyordu: "Günlük tutmak istiyorum. Ama hatıralarımın orada burada değil, yeni bir defterde olmasını istiyorum..." Bir başkası da şöyle diyordu: "Bana, okulda ve okul dışında lüzumlu olacak pratik bilgilerle sık sık karşılaşıyorum. Bunlara istediğim zaman, tekrar ve kolayca ulaşabilmek için onları bir defterde toplamak istiyordum..." § Adam, ağır ağır yürüyordu... Yaklaştıkça bunun kendileri için yeni biri olduğunu farkettiler; henüz tanıyan yoktu... ..... Biri şöyle diyordu içinden: "Allah'ın garibi, kim bilir nerden beri yürüyor. Bir çay söyleyeyim de içi ısınsın, yolcunun duası kabul olurmuş!.." Başka biri şöyle diyordu: "Tam zamanında geldi... Baksana, bunda bir kumarbaz tipi var. Biz de zaten dördüncü adam arıyorduk!.." Bir diğeri şöyle diyordu: "Kömürlükte yapılacak işim var, acaba buna versem yapar mı?.." Bir başkası şöyle diyordu: "Kimbilir nerden gelip, nereye gitmekte... Kim bilir neler görmüş neler geçirmiştir bu adam... Kim bilir onun ne çok anlatacak şeyi, ve benim ondan öğrenecek ne çok şeyim vardır!.." § Biri şöyle, biri böyle... Her biri, ötekilerden farklı şeyler geçiriyorken zihninden... Öğretmen, eline aldığı defteri kaldırarak sordu: "Buna kim sahip olmak ister?.." Bütün sınıf aynı anda parmak kaldırarak; "Bennn" diye bağırdı!.. .......... (Yazı harici bir not) Boş bir defter meraklardaydı o sıra; Acaba "kimin" eline düşeceğini!..