Dağları getir bana yapraklar dökülmeden

Büyük... Büyük bi'şeyler hep vardı, ve hep olacak. Çünkü insan, içine üflendikçe büyüyen balonlar gibi; hayalleriyle büyüyor! Öyleyse, dağları istiyorum senden! Üşenme, dağları getir bana; Yapraklarını dökmeden! * Diyorum ki; ben kimim de senden dağları isteyeceğim? Hem de ağaçlarıyla birlikte, hem de ağaçlarının yapraklarıyla birlikte ve hem de yapraklarının içinde ötüşen kuşlarıyla, dallarının arasında sıçrayan sincaplarıyla, ve derin gölgeliklerine doğru kaçışan ceylanlarıyla birlikte... Ve diyorum ki ardından: Ben kim miyim? Yollardan birindeki yakıt istasyonlarından biriyim ben, senin için. Gel bana... Bana gel; sevgi al, şefkat al! * Sevmek; Sevdiğine baktığında ateşi görmektir!.. * Bir kablonun yerlerde sürünmesinin, duvarların karanlığına kendini hapsetmesinin başka ne sebebi olabilir; "ya bensiz kalırsa" endişesinden başka... ...tavanda ışıldayan avizeye bakarak?.. * Sevmek; Yapraklar dökülmeden, ve yapraklarını dökmeden bana dağları getirmekten daha mı kolay sanıyorsun?.. * Bana bakıp ateşi görmüyorsan... Ve sanki sen de tutuşacak gibi olmuyorsan; ...bu nasıl sevmek? Üşenmeden dağları getirmeni istiyorum senden ve sevmeni istiyorum beni ve sevgimi bilmeni, bulmanı ve almanı istiyorum... Çok şey mi bunlar? Çok şey mi istiyorum yoksa; sana bakarken, ve sanki alevlenen bir fitil gibi senden tutuşurken bakışlarım? § Büyük bi'şeyler hep varmış ve hep vardı ve hep var olacak. İnsan, sönmekte olan bir balona benzeyen dünyanın üstünde de olsa; dünyayı aşan hayalleriyle büyüyor, öyle değil mi? Öyleyse, dağları istiyorum senden! Öyleyse, sevmeni istiyorum beni! ..... Öyleyse, yollardan birinde kendine bir yer bulup; Sevgi doldurmanı istiyorum Allah'ın kullarının heybesine, onlara şefkat ile yol göstermeni istiyorum, işaret parmağınla... ..... Yazmak sevda olduğundan, bu yazı bitmez... Sevdalılara ise yazmak bile gerekmez! ..... (Mübarek Ramazan ayınızı tebrik ederim...)