Deneme yanılma!

İnsanın sapacağı en kötü yollardan biri de ne, biliyor musunuz? Deneme yanılma yolu... Yani, dene'ME yanıl'MA yolu! * Önceleri denememenin "korkaklık" olduğunu düşünüyordum. Sonra bu düşüncem değişmeye başladı. Sözünü ettiğimiz korkaklığın; denenecek işten veya işi denemekten korkmak değil de; "kibrin kırılma korkaklığı"na daha yakın olduğu yönünde değişmeye başladı... * Aşağılanmış insanlar vardır. Sanki hücrelerine sinmiştir sefillik, horlanmışlık, dışlanmışlık ve sanki neye uzansa onu murdar edeceğini, hangi işe uzatsa eline vurulacağını düşünür! Bunlara her ciddi işten uzak durmaları öğretilmiştir. Bir de diğerleri var, şöyle diyenler: Ya yanlış yaptığım görülürse! Hâlbuki "yanlışı da" yapmak; insan olmanın özelliği... Yapacaksın, bazısı yanlış olacak ki kibrin kırılacak... Yapacaksın, bazısı yanlış olacak ki pişman olacaksın... Yapacaksın, bazısı yanlış olacak ki tövbe edeceksin... Pişman olmayan, özür dilemeyen affedilir mi? * Sefillikten, haysiyetsizlikten bahsetmediğim anlaşılıyor elbette. Kastedilen; "ben hata yapmadım ki, kusurumu kim gördü ki" burun dikliğidir! Bunun açılımı ise; "ben özür dilemem, ben alttan almam, ben mütevazı olmam, ben benliğimi alçaltmam, ben başımı eğmem, ben ben'den başkasını tanımam" takıntısıdır! Hâlbuki yanlış yapmamak için hiçbir şey yapmamak, yanlışların en kibirli paşasıdır! * Özeti şudur bu yazının: "Denemeyeceğim de yanılmayacağım da" dememek lazım! "Deneyeceğim ama yanılacağım" da denmez! Geriye şu kalıyor: "Yanılsam da başarıncaya kadar deneyeceğim!.." (Yaşasın doğruyu buluncaya kadar yanılmak!..)