Gidenler kimdi?

Şunu yaz bir kenara: Gidenler, seni hak etmeyenlerdi! Gittiler; doğru insana yol açılsın diye... * Bahar geldi; su yürüyor şimdi her ağacın dalına... Bahar geldi; yeşermekte yapraklar... Bahar geldi; içine ve içime... Ama, bahar gelirken gene ve yine giderken bahar; yanacak bazı canlar!.. * Unutuyorsun bazen; Attığın her okunun saplandığı nokta olmayabilir hedef... Sen, sezdiğin hedefle buluşturmaya çalışacaksın okunun ucunu! * Değneğinin yere değdiği yer olmayabilir çoğu zaman dünyanın merkezi... Dünyanın merkezi; yüreklerin ayrı köşelerinden tutuşmasıyla değil, kalplerin aynı noktada buluşmasıyla belirir!.. Belki bu hal; iki gönlün, aynı yerde kök salabilmesi olarak ifade edilebilir. Yani, iki sarmaşık tohumu gibi sanki... * Şimdi sen, bir ok olup uçarken... Veya bir hedef gibi beklerken... Neden sızlanmaktasın ki bulamadığın hedefler, yahut seni bulamayan oklar için?.. * Bahar gelir, sular yürür; kışı canlı çıkaran her ağacın dalına, yaprağına... Gönül ister ki; yanmasın canlar. Gönül ister ki; giden olmasın ve kalsın ilk gelen... Peki, bu olur mu sence her zaman?.. * Gidecek zaten; gidecek olanlar! Anlamak lazım; yolcular için olduğunu yolcu koltuklarının!.. İsteyen iner, ve insin de zaten dilediği durakta; Sen yürü!.. * Hadi, şunu yaz bir kenara... De ki; Gidenler, beni hak etmeyenlerdi! Gittiler; doğru insana yol açılsın diye...