Gömlek

Her harf ateşten bir ilmek değilse kendin için ördüğün... Ve yakmıyorsa seni tenine yapışan kor gibi; ..serinlemez içenler, bardağındaki sudan! * İçindeki sivri kayalarda yırtılan fırtınaların feryadı sağır ederken kulaklarını; zaten duyamazsın, hakkında söylenenleri... Ama böyle zamanlarda fısıldasan; ..işitir seni kâinat! * Yazmak; ..deli gömleği... ..... Darağacının meyvesi; insandır... Yaftanda, el yazın! * Lambaya girmiş pervane veya tandıra düşmüş çekirgeden farkın varsa klavyenin başında, sor kendine; yazar olup olmadığını!.. Yazar kişi yazar ise de; Yazmak, yazar etmez insanı! * Kocaman laflar edebiliyor olmak; ..kocaman tepelerin tepesinde görülüyor olmaktır! Kumda düşen hiç kimse kıramadı kafasını bu güne kadar... Tehlikeli olan; ..yüksekte yürümektir! * Yazmak; ..ateşten gömlektir! Bir yangına düşmüş kaplumbağanın kabuğu gibi ve kadar sıkmıyor ve yakmıyorsa seni tenin; nedir elinde tuttuğun? Kalem mi?.. Kalem çok işe yarar; ..yazmaya da yarar! * Yazmak, kezzap yağmurundan sürahi doldurmak; ..bardak bardak sunmak için, dileyenlere! * Şimdi ben, kendimi koydum buraya; Gömleğini çalıya asmış bir yılan gibi!.. Dün; işte buydum... Dün görünenimi, yani dünkü ben'i çıkarıp bugün astım çalıya... Yürüdüm, yeni bir gömlek daha çıkarabilmek için sırtımdan! Yazmak, her gün soyunmaktır kendinden... Ben'i bulmak için; ..ben'i bırakmaktır ardında!