İsimsiz (!)

Azerbaycan herkesle dost olsa bile Türkiye ile bozuşsa ne kazanabilir! Ermenilerin hali ortada: Herkes dostlarıydı ama makam arabalarındaki stepne öküz arabasından çıkma! Cam kıran çocuklar vardır, laf anlamaz! Azeriler can kırmaya başladı!.. Yeryüzünde Türkiye'ye çatık kaşla bakan iki ülke kaldı: İlki İsrail, diğeri Azerbaycan... Buraya bir koca "ünlem" koymalı! Kimden alırlar ki bu akılları? Oldu olacak vize koysunlar, topraklarına giremeyelim! * Geçen gün web sitemizde "Bayraklar asla çöpe atılmadı ve bayraklar indirilmedi!.." isimli bir yazı yayınlamıştım. Her stadyumun girişinde (her maç için ayrı yasaklanan bozuk para, çakmak, bayrak sopası, lazer lambası, siyasi bayrak vs.) malzemelerin toplandığı kolilerin görüntülerini "meçhul bir kasıtla yayınlamanın şerefsizlik" olduğunu... Şehitliğimizden bayrağımızı indirme haberininse asılsız olduğunu umduğumu yazmıştım. Orada bir örnek de vardı, özeti şu: Baba çok önemli kişilerle toplantıda ama yavrusu bacağına sarılmıştır ve adım atmasına mani olur! Sevgiden yapar belli, ama işin suyu çıkmaktadır: Yahu evlat, yapma etme! Yok, asla bırakmam, bu benim babam!.. Babası der ki: "Beş dakika sabret, şu anlaşmaları imzalayalım, sonra tepemde gezin, kucağımda oyna..." Fakat çocuk takılmıştır bir kere... * Bir koca devlet; Cumhurbaşkanından başbakanına, bakanlarından iş adamlarına, en kıyıdaki köşe yazarından çiftçisine, balıkçısına kadar bütün millet Azerilere dil döküyor, ayıptır... Türkiye'nin iyi niyetini EOKA, BAAS, TAŞNAK, PKK bile anladı! Zaten "Sen çok önemlisin" diyene; "ben çok önemliyim" kaprisi yapılmaz! "Mühim devlet" olmanın yolu bu mudur? Aynı bedenin organları gibiyiz: Böbreğin birinde taş varken iki gözden de yaş geliyor... Fakat ağlamak, yerde kıvranmak değil, ayakta çare bulmak zamanıdır! Bütün olmak ve iki bacak üzerinde koşmak, iki el ile alkışlamak zamanıdır!