Kalbin işidir sevmek

(1) Elimizde değil ki; hepimiz farklıyız. Öyleyse, o kişiye kızma!.. ..... Varsın o (belki de senin hoşlanmadığın biçimde) insanların arasında olsun. Sana zararı yok ki bunun. Ama onu da sevenler, onun da elinden tuttuğu kimseler var... Önemli olan; onun "öğretilecek doğruyu" biliyor olması... Öyle, değil mi? § Düşün!.. Dünyada kaç insan var, ve "kaçı" zavallı?... Bırak; bir zavallıyı da zavallılıktan o kurtarsın!.. § Dünyada kaç insan var, düşünsene... Ve sevinsene; O kimse, şimdi uğraştığı insanların yüküne hamal olmasaydı, onun kişilerinin ağırlığı da senin sırtında olacaktı!.. § Ve sen,,, eğer, ona zarar verirsen... Onun sırtına tutunarak su üstünde kalmaya çalışanların, düşüp boğulmalarına sebep olursan; Bu vebali kaldırabilecek misin?.. § Birimizin metodu, bir diğerimizinkine uymadığı zaman, bundan anlamsız husumetler peydahlanmamalı!.. Anlamı olmayan soğuk savaşlar, yeryüzündeki sıcak savaşlardan daha uzun sürüyor çoğu zaman... Ve, hep "kaybedeni" oluyor! § (2) Senin de dediğin gibi; Dünler geçmişte kalır, sevgiler geçmişte kalmaz... Son dört yılda veya dört yüz yılda toplansa dört saat yüz yüze gelmemiş bile olsak... Sevgi; yüzde olmuyor; Kalbin işidir sevmek! § (3) Kibrit yanar, tükenir; "Yaktı" diye suçlarsın parmağının ucunu!.. § (4) Ben, seni... Senin beni sevmen için sevmiyorum ki; Benim için, senin "beni sevmiyor olduğunu söylemen" o kadar önemli olsun!..