Klavye

Çoğu zaman yaparım bunu: Aklıma gelen cazip fikirler, yazılması gereken konular için bilgisayarımın belgeler klasöründe dosyalar açarım. Ben ve fikrim, yazacak ve yazılacak kıvamda buluştuğumuz zamana kadar, orada öylece durur bu dosyalar. Bunlardan bir kısmının üzerinde çalışıp yayınlarım, bir kısmını unutup eski yılların klasörlerinde kaybederim. Bir kısmına ise bakaar, bakar ve "acaba bunu neden not etmişim" diye düşünür dururum! "Klavye" de işte bunlardan biri... Güneş, Karlıtepe'nin ardını tırmanıp, henüz denize ışığını düşüremediği bu vakitte, birbirimize bakışıp duruyoruz onunla ekranda! * Klavye! Ne bu?.. Harflerimizin değiştirilmesi, kelimelerimizin değiştirilmesi... Veya belki de, kullanmakta olduğumuz klavyelerimiz değiştikçe; bu memlekette yazı yazan kimselerin, ilk defa klavye görmüş orman adamlarına dönüşmemizin acısıyla açmış olabilirim o dosyayı. Fakat demin bunları düşünürken; o konuları daha sonra da yazabileceğim, geldi hatırıma ve hemen ardından da; önce "klavyeme" başka bir gözle bakmam gerektiğini fark ettim. * Toplumdaki insanlar, klavyedeki tuşlar gibi olmalı. Oradaki her harf gibi, her insanın da toplum içinde bir yeri olmalı. Parmaklarını klavye üzerinde gezdiren kimse, hangi tuşa dokunduğunda hangi harfin monitörde gözükeceğini bildiği gibi; cemiyet cümlesinde cem olan her fertten de, dokunulduğunda hangi işin zuhur edeceği belli olmalı! Dolayısıyla, ben biliyorum ki; bir harfiyim toplumun. Aynen klavyemdeki M harfi gibi... Sen de bir harfisin aynı klavyenin, S harfi gibi... Veya T harfi, N harfi gibi... A, Z, Y harfi gibi... Soru şu: Biz, ait olduğumuz klavyede, her dokunulduğumuzda görülmesi umulan harfi, işi, manayı basıyor muyuz her seferinde? Ve basacak mıyız ömür boyunca? Yoksa F'ye dokunan Q, Z'ye basan J, G'yi tuşlayan W mi görüyor bazen karşısında?.. Yani biz, ne kadar biziz ve yine acaba ne kadar biz kalmaya kararlıyız yaşadığımız ömür boyunca?