Kumaş

Dikilmemek acıların önünde; dikilmek içindir, bir gün... Ama daha önce, kesilmek için! * Serilmek yere böyle sessiz sedasız; sınanmasıdır sabrının... Üstünde kuru sabun çizgileri ve bir makas; cenaze üstündeki bıçak gibi! * Ölçülürken, çizilirken bilirsin ve hatta dokunurken... Doğmuş isen bilirsin ya öleceğini... Bilirsin kumaş isen; kesileceğini! * Sen, kıyafet değilsin; böyle henüz bir topta sarılıyken... Ve manifaturacılar çarşısındaki tahta pencereli dükkânın, ihtiyar tezgâhına indirilmişken kambur raflardan... Ve pütürlü ellerde köşeleri yuvarlanmış bir tahta metreyle ölçülürken!.. Fakat sen kıyafet değilsen şimdilik; olmayacaksın, değil! * Kumaş, kendi geleceğini gözler, gelenlerin gözlerinde! "Şunu indirir misin? Yok şunu, bir de iki altındakini. Bir de şu yanda duranı..." * Kumaş seçmek; Gelecek zamana kıyafet giydirmektir! * İyi de nerde sabır; Hangi yöne kaçtı deli taylar gibi, dörtnala? * Bir koca gün beslenip, sağılmak için beklerken rahat duramayan... Kendi tekmesiyle, kendi sütünü döküp, gününü ziyan eden ineklerin işine benzer; kumaşın kayması, yerinde durmaması!.. * Parçalar üst üstedir... Biri ölçülür; hepsi biçilir! Alttakiler sanır ki, canları acıdıkça; en üstteki parçanın nârına yanmaktalar! O ise bilir; hep beraber, tahta bezi olmaktan kurtuldular! * Çöpün altına konmak ile sandığın üstüne konmak farkı; sanmayın kumaşın boyasındandır, satanın çenesindendir... Hüner; terzinin parmağındadır! * Laf uzar, kumaş ise yatar tezgâh üstünde; kesmek gerektir, vesselam: Diklenmemek bazı acıların önünde; dikilmek içindir bir gün ve giyilecek olduğunu bilmektendir en güzel yerlerde... Serilmek yere, üzerinde sabun çizgileriyle böyle sessiz sedasız; elbette sınanmasıdır sabrının... * Ölçülürken ve çizilirken, bilirsin kesileceğini... Bilirsin seçilen kumaşın, geleceğe kıyafet olduğunu!