Nüfus planlaması

İlkokuldan üniversite son sınıfa ne kadar gencimiz varsa, işte tam da bunlar kadar insanımızın, bugünlerde aniden "YOK" olacağı söylenseydi yirmi sene evvel... İnanır mıydınız? Ve bu söz, gerçek oluverseydi, ne yapardınız? Fakat GERÇEK oldu! Düşünün ki 10 milyon genç insanımız içinde nice üstün zekâya, yüksek kabiliyete sahip olanlar; devlet adamları, siyasetçiler, yöneticiler; edebiyatçılar, sanatçılar, sporcular ve daha nice cevherler var... Elbette biliyorsunuz ki, ikinci bir on milyon doğum, bir o kadar daha mücevheri serpecekti bu topraklar üzerine! Sorduk ya; birden yok olsaydı bu değerlerimiz! Yahut yirmi sene uzaktan bakınca, çok mu fark var; doğmuş olanları öldürmeleriyle doğacak olanların doğmasına mani olmaları arasında!.. * Ben annemin 6'ncı doğumundan, hayatta kalmış 4'üncü çocuğuyum. Çoğunuz benim gibisiniz. Anlayın: Milyonlarca gencimiz içinde ne kadar cevher varsa; bir o kadar daha olacaktı eğer bir o kadar nüfusumuz olsaydı!.. "Besleyemeyeceğin çocuk yapılmaz" öğretileriyle büyüdük biz! İstikbalimize kast edildiğini anlamadık! Bedenden evvel rızkın yaratıldığını bile unuttuk! Dedemler ekmek bulamıyormuş; babamlar ekmeğine katık aramış; bizler sadece kitap bulmakta zorlanmıştık. Şimdi, isteyenin evinde ekmek makinesi, kütüphane, bilgisayar var... Bugün hangimizin, kendi çocuğuna; kendi çocukluğundan daha yüksek seviyede bir hayat sunma ihtimali yoktur?.. * Öyle şartlandırılmışız ki; "nüfus planlaması" deyince TÜRK ÇOCUĞU DOĞMASINI ENGELLEMEK, diye algılıyoruz! Bu nasıl aptalca bir cehalet ve nasıl bir millî intihardır? Tarih sahnesinde var kalmanın yolu "hiç olmamaktan/doğmamaktan" nasıl geçebilir? Beyefendiler ve özellikle hanımefendiler. Bu ülkenin bol bol "helâl çocuğa" ihtiyacı var! Nüfus planlaması yapılacaksa işte tam buradan başlanmalı!