O zeki adam nerede?..

Büyüklerden birine; -İnsanın zekâsını nasıl anlarsınız? Diye sormuşlar. -Konuşmasından... Demiş. -Peki ya hiç konuşmazsa? Dediklerinde, şöyle cevap vermiş o bilgin kişi: -O kadar zeki insan nerede? Siz şimdi bu hikâyeye yorum mu istiyorsunuz benden?.. Ne yorumu! Bu satırların ardına hangi güç ve cüretle yorum koyabilirim ki ben?.. Üstelik burada, bir sene daha çene çaldığımı da ispat etmişken cümle âleme... * Hakikaten ne çekersek dilimizden çekiyoruz, öyle değil mi?.. Şu vecize çok güzel anlatıyor aslında durumu: "Bir söz ağzımızdan çıkana kadar bizim esirimiz, çıktığından sonraysa biz onun esiriyiz!" Konuyla alakalı bir de Kızılderili atasözü biliyorum, şahane... Cherokee Kabilesi'nin yaşlıları diyor ki: "Dinleyin! Yoksa diliniz sizi sağır yapacak!.." * Hayranı olduğum Kanuni Sultan Süleyman devrindeki namlı kemankeşlerden (yani meşhur okçu) Ahmed Ağa'nın yaşı 80'e yönelmiş... Bir gün çarşıda, ok satın aldığı dükkânın çıraklarından biri diyor ki: -Baba, ok istiyorsun da, senin pazılarında kiriş (yay) gerecek kuvvet var mı?.. Atının üzerindeki ihtiyar, hiç konuşmuyor... Çarşı kapısının kemer zincirlerine yapışıp; bacaklarını da altındaki hayvanının karnına sarıp, kollarını şöyle bir kasınca, atın ayakları yerden kesilerek boşlukta sallanmaya başlıyor!.. O kendini bilmez çırak dersini almış oluyor. O kendini bilmez dersini almış oluyor daa; bizler, yani "kendini bilenler" bu ve benzer hikâyelerden dersimizi alabiliyor muyuz?.. Alıyoruz değil mi? * Okuduğunuz, 2009'un son yazısı. Bir yıl içinde hangi olaylardan ve kimlerden hangi dersleri aldık? Ne kadar konuştuk, nerelerde sustuk, herkes bilir kendini... Yarın sabah ise yeni bir gün, yeni bir ay, yeni bir yıl... Dilerim ki, her şey gönlünüzce olsun... : )))