Tarihçiler doğru söylemiyor! Saray görmüş son şehzade Ertuğrul Osman değildi... Zaten şehzadeler sarayda yaşamazdı. Dolmabahçe Sarayı da hanedan mensupları için kullanılmazdı. O muhteşem saray; devletin ihtişamını ispat edecek önemli gün ve toplantılar içindi. Padişah ve ailesi (bugün her iş adamının alabileceği ölçüde) Yıldız Köşkü'nde otururdu. 1912'de Nişantaşı'ndaki baba konağında doğan Ertuğrul Osman Efendi, dört-beş yaşlarında bir-iki defa dedesini görmüştü; ama hapis tutulduğu Beylerbeyi Sarayı'nda! Sonra dedesi vefat etti ve 12 yaşında (Mart 1924) sürgün hayatı başladı. * Öyleyse kim yaşadı bu koskoca sarayda? Sarayda yaşamış son "şehzadeler" kimlerdi? Elbette İsmet İnönü'nün çocukları Ömer (1924'lü), Erdal (1926'lı) ve bir de Özden!.. Bugün şaşıranlar, inanmayanlar oluyor. İkinci bir partisi bile olmayan dikta yönetimlerinde her şey gibi elbette saraylar da diktatöründü! Tek adam olarak 12 yıl süren bu saltanatı 1950 seçimlerini kazanan Menderes bitirdi. Onun asılması için başka sebep arayanlara şaşılır ki Atatürk'ün ölümünden sonra kâğıt paraların üzerinde bile İnönü vardı. * Memleketin yeni "hükümdar ailesi" yazları İstanbul'a gelir, bazen adada bazen de Dolmabahçe'de kalırlardı. Yıldız ve diğer köşklerin eşyaları Ankara veya sağa sola dağıtıldığı, Topkapı Sarayı kullanıma uygun bulunmadığı için... Bir nevi çaresizlikten buraya sığınmıştı İnönü ailesi! Dolmabahçe Sarayı ki ancak 13 yılda (1856) bitirilmiş, 110.000 m2 üzerine üç kattı. 4500'ü halı 45.000 m2 zemini döşeliydi. 285 oda, 46 salon, 6 hamam, 68 tuvaleti ve elektrik, kalorifer sistemi vardı. İşte bu saray, özellikle Ömer İnönü için okul yılları boyunca açık tutulmuştu. * İşte saray gören son şehzade/ler! Benden bu kadar: Gerisi tarihçilere ve artık kendi tarihini merak etmesi gereken Türk evlatlarına kalmış...