Sekte-i kalb-i zemân

Bir ân'ı; bir anı olarak bıraktık geride!.. Unutmak; yarığı kapanmış bir yara gibi. Veya öksürse, sabah balgamından kurtulacak ciğer gibi; sanki silkelense "bu kara sinek" zihninden uçuverecek!.. ..... Biz,,, nerdeyiz?.. Biz, bir anı bırakmıştık geride... Bir an bırakmıştık, ve 17.127 can bırakmıştık! Takvimlerin kenarında 8 puntoluk bir cümlede mi kaldı şimdi bunca şey; bunca korku, bunca çığlık, bunca gözyaşı?.. § Sorular, soluk borusu idi cevapların; Bizler "hayatta" iken!.. Halbuki ben bile "yaşadığımı" sanmaktayım!.. § Meyhanede sıkışan kalbi, kendine bir miktar daha zaman bıraktığında; "şeyhaneye" koşan beyinsiz size kimleri hatırlatıyor?.. At, çatlamak üzere. Duymadan döşünü delen mahmuz iğnelerini, koşuyor uçuruma doğru dört nala; Ballı fıstık sürülmüş çelik gem dilinin üstündeyken!.. § Bir anda, çatılar uçmuştu üstümüzden ve yer kaymıştı altımızdan... İlk defa nerede olduğumuzu düşünmüştük, uzuuun zamanın ardından... Bir bakmıştık; karanlığın tam ortasındaydık, ve yönümüz bile belli değildi... Toplamaya çalıştık sonra etimizi, eteğimizi ağır beton bloklarının altından,,, ama kimimiz kolsuz, kimimiz bacaksız kaldı. Kimimiz ise, umutsuz... Çoğumuzun gözleri; yere serilmiş tozlu duvarların sıvaları kadar mat baktı boşluğa yıllarca! § Ben, kimim? Bu soru kendi pençemdeki kendi yakam gibi, kendimi sarsıyor... Ben, kimim? Bunu derken, perçemim nasıl kalkar gözümün önünden? § "Anlaşılmaz" denen satırlar, en anlaşılır olan cümlelerdi aslında... "Ben kimim" sorusu niye tefsir beklesin?.. Bu da zorsa, al sana daha da kolayı: Sen kimsin?.. § Dedik ya; o ân'ı "bir anı" diyerek geride bıraktık. Unutmak; yarığı kapanmış bir yara gibi. Öyle hafif basıyor ki bu kara sinek zihnimizin üstünde; silkinsek uçuverecek!.. Biz, nerdeydik; o anı, ve 17.127 canı bırakmadan geride,,, şimdi tekrar nerelere yayıldık?.. Takvim kenarlarında 8 puntoluk cümleciklerde mi kaldı bunca şey; bunca korku, bunca çığlık, bunca gözyaşı?.. Farkında değiliz gibi; dört yıl önce mi yaşandı bunlar, dört yüz yıl önce mi?.. Sekte-i kalb-i zemân, ne demek?..