Her harf, yakıp kâğıdı, tek tek dökülür yere; Eğer adını yazsam!.. ¥ ¥¥ Gözüne baksam; ateş akar içime... Sokulsam; tenim kavrulur nefesinden, kururum susamış fidan gibi!.. ..... Aaah, dokunsam yârime; su toplar parmaklarım!.. ¥ ¥¥ Saçının her bir teli ateşlenmiş fitildir, bilirim; değdiğinde yüreğime yeer(i)yerinden oynatır!.. ¥ ¥¥ Eriyen bir kırmızı mumla mühürledin ağzımı; Hapsoldu dilim!.. ..... Mahpus oldum, içinde... Sordular; kim o?.. Düşündüm; Ben kimim!.. ¥ ¥¥ Kimim ben?.. ..... Kibrit yanar, tükenir; Yaktı, diye suçlarsın parmağının ucunu!.. ¥ ¥¥ Suçlu kim?.. Ve suç ne?.. Saçının bir teline dokunamam, ve bakamam yüzüne,, ve sokulamam nefesinin yayıldığı havaya... Ateşin kararttığı bir kibrit çöpü gibi; yandıkça eğilirim, kıvrılırım, bükülürüm elinde... ..de, diyemem; Mühürledin ağzımı!.. Hapsoldu dilim, açılmaz artık dudağım!.. ¥ ¥¥ Dokunsam tenine; su toplar parmaklarım!.. Sokulsam; kavrulurum!.. Baksam; Ateş akar içime... ..... Eğer adını yazsam... Her harf, yakıp kağıdı, dökülür tek tek yere!..