Susuyorum!

Susuyorum; bir çöl gibi... § Bir çöl gibi bütüün zemine serilip sessizce yatacak kadar kızmış olmayı kim bilebilir; Susmayanlara!.. ..... Ben,,, susuyorum; Sana!.. § Hem de bir çöl gibi... Hem de bir çöl gibi bir damla sudan bile mahrum olarak susuyorum... Sadece dudaklarım değil; Her zerrem çatlamış olarak!.. § Bütüün mevcudiyetimle susuyorum; Susmayı... Ve susamayı öğrenmiş olarak!.. § Şimdi ben... Yine bir çöl gibi kendi kavrukluğum içinde... Hücre hücre savurup kendimi kendi başımda ve yine dökülsem kendi başıma; Kim bilir?.. ..... Duyanım yoook!.. ..... Kimsesizim... ..... Bir çöl gibi dilsizim... ..... Farkı ne ki; ha söyleyecek dil yok, ha işitecek kulak... Talihsizim! § İçiimm kurumuş ve her zerrem küsmüş bir diğerine... Zamkım çözülmüş... Zerrelere ayrılmışım; Benden içre bin bene!.. ..... Kavruluyorum... Ve susuyorum; Bir çöl gibi!