Tatil biit-tiii!..

Dokuz gün de olsa, doksan gün de olsa bütün tatiller kısadır ve hatta doksan yıl bile olsa!.. Ve işte bu tatil de bitti; bir gün bütün tatillerin biteceği gibi. Fakat son günlerden hafızamda kalan birkaç kareyi anlatmak istiyorum. Biri Avustralya'dan gelen koyunlar, diğeri İstanbul'a dönen insanlar. Enteresan tecrübelerdi, anlatayım ki kayda geçsin. * Bayramın 2. günü (17 Kasım) akşama doğru, babam; "Karamehmet Köyü'ne kurbanlık getirdiklerini, çobanların bile bu kadar hayvanı bir arada görmedik, dediklerini" anlattı. Merak işte, atladık arabaya. Pek uzak değil, sekiz-on kilometre sonra Karamehmet'e, bir o kadar daha gidip Ulaş'a vardık. Meğer 2 km geride kalmış koyunlar... Yolun aşağı yönünde (havaalanı gibi) aydınlatılmış bir bölge vardı ama ben sadece yeni sürülmüş tarlalar görmüştüm ovada. Meğer gördüklerim koyunların beyaz sırtlarıymış! "Angus çiftliği" yazıyor minik tabelalarda. Bölüm bölüm çevrilmiş koca ova: Kurbanlık müşterileri, 23 gün gemi yolculuğu yapmış hayvanlar ve onları Tekirdağ limanından buraya taşımaya devam eden üç katlı kamyonlar... Düşündünüz mü hiç, bir köyde kaç koyun olur? 50, 150 hadi 500... Kurbanlık pazarlarında peki? 100, 200 hadi olsun 1000... Ya burada?.. "Yetmiş bin küsur, ama gelmeye devam ediyor" dediler. "Çok" sözü çok az kaldı orada. Fotoğraf kadrajlarına sığmayan bir koç çokluğu ki bunu bir daha görmek de mümkün değildi zaten. Hele bir de bunlar otlamak için yayılmış/ovaya dağılmış olsalardı!.. * İkinci manzara ise 20 Kasım Cumartesi, İstanbul'a dönerkenki trafik. Aman Allah'ım; Adapazarı hizasında dur/kalk yapmaya başladık. Bütün şeritleri dolu otobanın... İzmit'ten çıktık ve E-5'ten (yani eski yoldan) geldik. O da doluydu ama en azından bizi gece yarımda eve ulaştırdı! Tatil bitti!..