Yalnızlığın kurtları

İyiyim. Her zamanki kadar... Veya, her zamanki kadar hasta!.. * Sen de ben gibisin; Karşılıklı bakışan aynalar gibiyiz yani! * İçimde bir diken... Ya da çürük bir diş var, ağrıyan!.. * İki kurt, iki dağın başından, nasıl uluyor ve duyuruyorsa biri birlerine seslerini; seni öyle duyuyorum beni duyduğun kadar... Ve seni dinliyorum, beni dinlediğince!.. * Elmalar tatlandıkça kurtlanıyor; Dağlar kurtlandıkça tatlanıyor!.. ..... Elmaların içindeki karanlıkta yaşarken kör kurtlar; Biz, altımızdaki dağların kör karanlığında bakmaya çalışıyoruz ateşten gözlerimizle... ..görmeye çalışıyoruz... ..anlamaya çalışıyoruz! * Her kurt, yalnızlığın resmidir. Her kurt; fotoğrafıdır yalnızlığın... İnsan; yalnızlık demek! * Yalnızlık; üşüyen dağların tepesinden başlar yuvarlanmaya... Yolda yakalanmazsa, çığ olur! * Şimdi, sen; Yalnızlığı yuvarla ve bir top yap avucunda. Onu bana at ve ben de sana atayım... Sonra gene at bana ve tut ben atınca. Sabah olsun öylece ve güneş, dudağındaki gülücüklerin üstüne doğsun... ..... Yakınma. Çünkü bu çözüm değil... Beni sev, bir dağdaan bir dağa... Çünkü ben... ..böyle zamanlarında sevebileceğin kadar; ..uzağım sana!..