Yanmak

Pervâneler, beni göremezdi bile; Ben... "Senden" tutuşmuş bir meş'ale gibi, ortalarda dolaşmasaydım!.. ..... Pervaneler beni görmezdi bile; ben... Onlardan önce yanmasaydım! § Yanmayan, nasıl yakar?.. § Farkında olunmamın, sebebidir; senin farkında olmam... Farkım, budur!.. § Söylüyorum, inanmıyorlar: Pervâneler beni göremezdi bile, ben "senden" tutuşmuş bir meş'ale gibi ortalarda dolaşmasaydım!.. Pervaneler beni görmezdi bile... Ben, onlardan önce yanmasaydım! § Aşk; üç odunla yanan bir ateştir... Eğer bir "harf" daha atsaydılar içine, kül olurdu ortalık!.. Hepimiz, kül olurduk! § "Bul karayı..." diyenin, kendi kara'dır!.. § Toprak sıcak, gölge yok; bütün diller kurumuş... Ve yolların üstüne kondurulmuş kuyular!.. Kuyular, kuyulaar; Hangisinin suyu var?.. ..... Kör kuyulardan ancak körler su içmeye çalışır! ......... NOT: Eskiden insanlar "ağlayamadıkları için" ağlarmış... Düşünün bunu!.. Bunu düşünebilmeniz için size bir kitaplar serisi tavsiye ediyorum: Şiirlerle Menkıbeler/Abdüllatif Uyan (Peygamber Efendimizin Hayatı 1 ve 2, Dört Büyük Halife, Anadolu Evliyaları) Tel: 0212 432 77 94 Faks: 0212 629 70 05