Yüzebilmek!..

Harmantepe'nin tepesinde; bahçesinden de, penceresinden de deniz görünen bir evde oturuyorduk... Zaman zaman "yüzmeye gideceğimiz" konuşulunca beni bir telaş alıyor... Böyle zamanlarda; bazen yerdeki mavi muşambanın deniz olduğunu hayal edip üzerine yatıyor, bazen de sandalyenin minder kısmına göbeğimi koyup hababam debabam kulaç atıyordum!.. "Heey, bakın bakın; ne kadar güzel yüzüyorum!.." E, iyi, güzel, hoş bir hatıra, da; insanın boyu yalnızca bir sandalye kadarken bunlar sevimli geliyor izleyenlere... Sonraki zamanlarda ya yüzmeyi öğreneceksin veya denizden uzak duracaksın!.. § Bir de, hem yüzme bilmeyen, hem denizden uzak durmayan... Üstelik kendilerinin, yüzmeyip neredeyse şiir yazdıklarını, dantel ördüklerini, kanaviçe işlediklerini, hatta havuz suyunun kenarlarını filan teyellediklerini vehmedenler... Ama suyla cebelleşirken; "şapacup-çıbifoş-cumburküt" gibi acaip sesler çıkaranlar var!.. ..... İyi de, bu mestanlar gerçekten; şu gökyüzünün gördüğü en iyi yüzücüler ise, niye her akşam bir sürü kurbağa ölmekte; Gülmekten!.. § Toparlamamı mı istiyorsunuz şimdi bu konuyu, değil mi?.. Peki. Göbeğini koyduğu bir sandalyenin üzerinden denizi gördükçe kulaç atan... Boşlukta kulaç attıkça da assslanlar gibi yüzdüğünü sanan bir küçük çocuktan ne farkı var ki, bugünlerde birilerinin?.. "Heey, sayın seçmenlerim; baksanıza ben ne kadar güzel yüzüyorum!.." ..... Bir deney havuzu olacak ve (hadi "hakedenleri" diyelim) tutup bacaklarından üçer beşer atacaksın içine, sonra da dönüp gideceksin... "Yüzebilecek" olanlar, nasılsa sudan çıkıp gelecekler ardından!.. § Anlaşılmıştır ama sanırım yine de söylemekte fayda var; bu bir siyasi yazıdır ve böyle bir seçim arefesinde dahi siyaset yazmayabildiğimize şaşanlar için yazılmıştır... Şaşıranların ne düşündüğü önemli değil... Farkındayım ki; ben, mühim bir kişiyim... Yazdıklarım önemli konular ve de insanlara tesiri oluyor. Ben mühim bir kişiyim; çünkü denecek sözlerim var, söyleyeceklerim, aktaracaklarım var... Fakat şuna inanıyorum ki; "ben mühim bir kişiyim" demekle önemli olunmuyor... Eğer söylenmemişleri söylemeye, yapılmamışları başarmaya çalışıyorsan ve yıllarca, yıllarca ve yıllarca dümenini aynı istikamette tutabiliyorsan; gizliden gizliye gözlenmiş olduğun insanlardan duyuyorsun önemli biri olduğunu... Ama insanlar, sabrediyorlar bunu söylemek için; ve senin sabrını sınıyorlar!.. Nice kümesler açılıyor önüne; bakalım piliç kapacak mısın!.. Nice yemler görüyorsun; meğer tuzakların üstüne konulmuş olan!.. ..... Siyaset için bu kadar yazmak bile çok bana... Çünkü ne siyaset benim harcımdır, ne de ben siyasete harcım!.. Ama işte bunun için, şimdiki siyasilerin yaşayamayacağı yıllarda da inşallah okunacak yazılarım!.. § Özetin de özeti ise şu: Kim olduğu önemli değil, ama bu ülkenin başına gelecek olan kişi; bu ülkenin başına, bu ülkenin insanları için gelmeli... Diyecek sözü, yapılacak işi olmayanlar ha mecliste oturmuş, ha mahalle kahvesinde, ne farkeder!..