İşte, güzellik...

İnsanın yüzüne; İçi vuruyor... * Yüzünde içini gördüğün kişinin, sözü değil; Özü dökülüyor dudaklarından... * Düşünmüyorsun; Bu, ne diyor acaba... * Hangi dilden konuşursa konuşsun; Ben, senin lisanını anlamıyorum, diyemiyorsun... * Konuşsa da seninle, hiç konuşmasa da, anlıyorsun; Anlamayı seçenleri... * İnsanın yüzüne; İçi vuruyor... Çünkü bir seçimdir, anlamaya çalışmak... Farktır... Aydınlıktır... Güzelliktir... Hissediyorum ki, işte bunun içindir... Bunun içindir; bunca yıldır, bu kadar ayrı yerde ve bu kadar farklı şartlarda karşılaştığım bu kadar okuyucumuz arasında çirkin insan görmeyişim! * Nasıl bir şanstır bizim için ve nasıl sevinç... Bir altın arayıcısının eştiği her kuyudan hazine çıkması gibi!.. Bu söz; kazma değen her yerde altın olduğu, veya her karış toprağın hemen altında mücevher yayılı olduğu anlamına gelmiyor... Ok uçarken hedefe, hedef de uçarsa oka doğru; kavuşmak kolay oluyor!.. ..... İşte aradaki bu ince farkı fark etmeyi seçen güzeller içindir sevincim... Yani; her kazmanın vurulmuş olduğu yerde (meydana gelen sanki bir mıknatıslanma ile) her şey altına, her şey değerliye, her şey hazineye dönüştüğü içindir... * Bu, nasıl olur bilmiyorum... Yani bizimle karşılaşan sevdalılar; nasıl dünyanın en güzelleri oluyor, anlamıyorum... Yahut, anlıyorum da; Anlatamıyorum!..