Aşkımızın ışığı

a zaman, eskiyi aratacak kirlenmişlikler getirdi bana... Ya da zaman, kirlenmişlikleri görecek bir seviye armağan etti... *** Geriye dönmek istiyorum... Hayır, çocukluğuma ve ilk gençliğime değil... Yetinmeyi bildiğimiz, azla mutlu olduğumuz, göründüğümüzün daha azını kabullenip kendimizi öyle takdim ettiğimiz ve öylece yaşadığımız... Bağdaş kurabildiğimiz... Aynı tasa kaşık salladığımız... Ve... Ve etiketsiz... *** Herkesin... Herkesin arasında yaşadığı... Yaşayabildiği ve içine sindirebildiği yürek büyüklüğüne... Eskiye dönmek istiyorum... Yüreğimi büyütebilmek sınırsızca... *** Ara sokaklarda karşılaşabildiğimiz, selamlaşabildiğimiz... Sadece bunun için bile sevinebildiğimiz... Küçük görünen, büyük adamlardık; farkında değildik... Farkına varmak mı küçülttü şimdi; yoksa zaman mı yaptı bu kötülüğü bize... *** Geriye dönmek istiyorum... Dünyanın en şekilsiz mekânlarında... En sıradan mahallelerinde... Kuytu ve loş odalarda aşkımızın ışığı parıldardı; "cennet gibi"ydi ya hani onun için... "Samimiyet"in kuvveti, ışığın kaynağıydı karanlıkları kovan... Şimdi kasvetli sarayların koridorlarında, iç burkuntuları azığımız oldu... *** Ucuz mekânlarda pahalı fikirlerimiz ve niyetlerimiz vardı... Şimdi pahalı mekânlarda ucuz düşünmeye başladık... Ucuzladık... *** Ya zaman, eskiyi aratacak kirlenmişlikler getirdi bana... Ya da zaman, kirlenmişlikleri görecek bir seviye armağan etti... *** Hâlbuki "Hazret-i Ömer"in menkıbeleri ile büyümüştük... Vazifesi ve özel işi için iki mum kullanan zihniyetin hedefiydi hedefimiz... "Ampul"mü değiştirdi standartları... Virüs mü girdi belleğimizin işlemcisine... (Hata mı yaptım yoksa teknoloji aşıkları? Yanlış benzetme mi oldu... Olsun. Maksat dert anlatmak... Hoşgörün...) *** "Zaman kötü! Yapacak bir şey yok..." Olur... Belki bu kurtarır bizi...