Erkeksen sor!

Garip dünya... 28 Şubat'ın mimarlarıyla iş tutan Demirel, Rahmetli Necmettin Erbakan için "Benim arkadaşım..." diyor. Arkadaş kazığının hesabını kimse sormuyor tabii nezaketten... Kaç yaşında olursan ol; gidiyorsun... Vicdan sahibi olan, "Evet o kazığı attım ama sebebi şu...." diye giderayak cinsiyetini ispatlamalı... Seversiniz, sevmezsiniz... Ama herkes kendi cenaze törenini hayal etmeli, merhum Erbakan'ın ardındaki kalabalıktan ders çıkarmalı... Ve onu son günlerinde siyasete zorlayanlar da ders çıkarmalı... Siyaset hizmet için şart değil... Üstelik kendi evlatlarınız iktidardayken... Onun için bu manzaradan herkes bir soru bulmalı kendine Demirel gibi: "Ben 28 Şubat'ta arkadaşıma (!) neden ihanet ettim?" Hocanın arkadaşları sormalı: "Ben bu yaşta siyaset için neden çabalıyorum? Hocayı neden siyasete zorluyorum? Zorluyoruz?" Herkes sormalı: "Ben ölünce tabutumun arkasından kaç kişi yürüyecek?" Hocanın oğlu, kızı, damadı sormalı: "Babam siyasetçi diye, babam lider diye, adam gibi bir iş yapmak yerine onun koltuğuna, onun mirasına bedavadan konmalı mıyım?" Sözde çağdaşlar sormalı: "Bir ömür boyu adama irticanın merkezi muamelesi yaptık. Bak öldü gitti. Ama Avrupa gerilerken, Türkiye çağdaş uygarlığın yolunda hızla ilerliyor. Üstelik onun arkadaşları, talebeleri iktidarda... Neden bu kadar korktuk?" Hepimiz için bir soru var mutlaka ibretlik... Lazım olan... İyi hatırlanmak... Bu dünyadan göçüp gidince iyi karşılanmak için... Bir soru... Geç olmadan...