Hüzün ve ümit

Hayat vitrindekilerden ibaret değil... Genelde oraya bir anda cezbedecek olanları koyarlar... Alımlı, şık, dikkat çekici... Fakat görünenlerden daha iyileri mutlaka vardır ve onlar nedense ilk başta görünmezler... Vitrinde olmak zordur; kabahat değildir ve fakat dükkânı vitrinden ibaret saymak iyiye ulaşmanın önündeki en büyük engeldir... *** Bu dükkân... Yani gazeteniz... Daha iyilerini hep içeride saklıyor... Vitrinin gerisinde... Onun için görünen yüzü de, görünmeyen yüzü de çok kıymetli... *** 1984'te birlikte çalışmaya başladığımız gün tanıdım ve çok sevdim... Sevmeyen yok. Varsa da arızalıdır... Giresun'un Görele'sinin Çömlekçi Vadisi yamacında Karadeniz'in büyüsüne kapılmışken yüzlerce insanı buraya çeken sırrı düşündüm... Tertemiz bir hava... Tertemiz bir manzara... Tertemiz insanlar... Kimi zaman bulunduğumuz muhitin camisinde bile kaçırırken tanıdıklarımızı uğurlamayı... Bu kadar insan... Uzaklardan ve yakınlardan... Gazetemize 30 yıldır hizmet eden "delikanlı" adamın, teknik müdürümüzün babası Ali Amca için bir araya toplanmış... Ne akıl almaz manzara... Zaten Mustafa Asım Gök de akıl almaz bir adam... *** Gidip bin kilometre ötede bir kaybın hüznünden çok, aralarında olabilmeyi becerebildiğim insanların huzurunu yaşadım. Ve ümit ettim; günün birinde bu insanların şahadeti belki kurtulmama sebep olacak...