Soğuk

Bahar dallarına kar yağdığı zaman... Kerpiç evlerin titreyip çökmesi gibi... Bütün mikrofonlara düşman kesiliyorum; öfkeyi çoğalttıkları için... Hırsının kurbanı olmuş ve veya satılmış... Ömürleri yolun yarısını iki kez geçmiş üstelik... Soğuk üşütürken... Kerpiç öldürürken... Hiç ölmeyecekmiş gibi... Mikrofonlara tükürük tükürük yalan dökenler... Size de kar yağacak... Üşüyeceksiniz. Bu milletin üşümesinden beter... Üşüyeceksiniz. Yargı var çünkü... Adalet var. İlla ki; hem bu yalan dünyada çizik atacak üstünüze... Hem çürümüş cesetler, un ufak olmuş kemikler, sûr üfürüldüğünde, o mahşer günü için tekrar dirildiğinde... İlahi adalet... Var çünkü... Ve kış dört mevsim değil... Çoktan bir nevbaharın kucağında iliklerini ısıtıyor... Ama siz üşüyeceksiniz.