Tarantino'dan sevgilerle...

Dönemleri, türleri, yönetmenleri ve oyunculukları sınıflandırmak ve tarif etmek için bu çok tabii ama seyircinin bu derece işin içine girmesini beklemek mantıklı değil. Bir film illa ki sınıflandırılacaksa, seyirci için o komedidir, dramdır, aksiyondur veya bunları içinde barındıran ve ilave açıklayıcı cümlelere ihtiyaç duyan başka bir şeydir. Buna paralel olarak seyirci de yönetmen ve oyuncu özelinde kendi algı ve beğeni tarzına göre bir bakış açısı geliştirebilir. Bu açıdan Tarantino, sinemaseverlerin beyninde kendisi için özel bir klasör oluşturabilmiş nadir yönetmenlerdendir. Çünkü o her planın hakkını ince ince işleyerek veren ve fakat bu ince işçiliğin karşısında, şiddeti abartmasına rağmen "sanat"a dönüştürebilen bir ustadır. Hafızalara kazınacak "diyalogları" aynı ustalıkla, bu sefer o kadar da, abartmadan ve fakat kimsenin dikkatinden kaçmayacak şekilde yerli yerine oturtan bir yönetmendir. Herkesin yaptığını yaptığı zaman bile, o işe mutlaka kendi tarzını ilk sahneden jeneriğe kadar imza gibi kazır. Tarantino "fark"ı olan adamdır fakat bu farkı seyirciyi ezerek veya seyirciyi yok sayarak oluşturmaz. İşte "Zincirsiz", Tarantino için bu övgüleri yazdıracak ve hatırlatacak kadar "usta işi" ve "heyecan verici" film. Konusunu uzun uzadıya anlatmak zorunda kaldığım filmler, o film hakkındaki görüşlerimi aktarırken bir "ikna" çabası da barındırır. "Zincirsiz" için böyle bir endişem yok. Köle ticareti, özgürlüğüne kavuşup "ödül avcısı" olan bir zenci kovboy, vesaire vesaire... Hafif bir ukalalık ve kolaycılık tam da buraya yakışıyor; yani, nesini anlatayım. Bir Tarantino filmi. Gidip izleyin... Xxx Kısaca Hansel ve Gratel için de şunları söylemek istiyorum. Bir çocuk klasiğinin üzerinden yetişkinler için orijinal bir fikir üretilmiş. Fakat fikrin hoşluğunun üstüne kolay bir film inşa edilmiş. Yani dikkat çeken bu orijinalliğin yükselttiği beklentiyi karşılayamıyor film maalesef. Ama devamı gelirse, bu ilk filmden daha ilgi çekici bir seri yakalanabilir.