Titre ve kendine dön!

İnsan fakir olabilir, aç olabilir, çaresiz hissedebilir... Ve fakat haysiyet, bütün bu zor şartlardan bağımsız bir insanlık erdemidir ki, olmaması veya zaafı kabullenilemez; çünkü böyle bir arızalı mahlûk suçla iç içedir. Aç kurtların dağdan inmesi anlaşılır bir şeydir. Onlardan orada açlıktan ölmelerini beklemek safdillik olur. Ama insan açlıktan ve yokluktan "dağdan inmez!" Gerekirse haysiyetiyle ölmeyi bilir. *** Hamaset çoğu zaman öfke gibi göze inen bir perdedir. Ucuz diye mağaza yağmalayan, oradaki giysileri talan eden, âdeta birbirinin üzerine çıkan "yığın"ı gördükten sonra insan nasıl "Yüce Türk Milleti..." diye başlayan bir cümle kurabilir? "Yok, illa ki biz muhteşem bir milletiz.!" Neye göre? Ben Türk'üm. Ve tarihimle gurur duyuyorum. Ama bugünümle nasıl gurur duyayım? "Bizi içten ve dıştan yıktılar." Yıkılmış olmak, ezilmiş olmak, haksızlığa uğramak "dağdan inme"nin gerekçesi olabilir mi? *** Bugün gurur duyulacak bir tablo yok önümüzde. Bugün bu millet, Türk ve Müslüman olmasına rağmen... Hem soyu ve hem de daha önemlisi inancı "makul", "adil" ve "hoşgörülü" olmayı emrederken... Demokrasiyi tesis edemiyor; siyaseti lidersiz kalıyor, muhalefet yapılamıyor, "demagoji"ye tutunmuş menfaat zihniyetine teslim oluyor. "Ergenekon" sonucu ne olursa olsun, bir turnusol kağıdı gibi manzarayı ayıklamış, birbirine karışmış at ve it izlerini hizaya sokmuştur. Buyurun; istediğiniz tarafta yer alın. Veya buyurun karşıdan seyredin. Ben bu manzara ile nasıl gurur duyayım? *** Ve fakat tesellimiz oluyor hep, "bugün değil ama belki yarın" dedirten... Çünkü bir taraftan da ertesi gün o harabeye dönmüş mağazaya yaklaşık bin kişi gidiyor, bir gün önce kapıştığı malın parasını ödemek için. Titreme faslındayız. İnşallah kendimize de döneriz...