Yaşamak mı?

Varsayın ki, şu an hiçbir mesuliyetinizin baskısı yok... Rahat bir mekandasınız. Alabildiğine uzun bir vaktiniz, gayet ferah bir manzaranız, her an servise hazır çay var... Ama yalnızsınız... Yanınızda kim olsun isterdiniz? Asla iş konuşmayacaksınız. Tek şart bu... Yanınızda kim olsun isterdiniz? Veya kimler? *** Bir liste yapın; gerçek arkadaşlarınızı görün... Ve bir de aynı şartlarda, kaç kişi sizi listeye yazardı; bunu düşünün... *** Fonda televizyon sesi yok... Haberler yok... Dünya batmış- çıkmış; yok... Sohbet edeceksiniz... Ahirette, bu adi dünyadan özlenecek tek şeyi yapacaksınız... *** Yoksa listeye yazacaklarınızın bir çoğu öldü mü? Yoksa bütün arkadaşlarınızla arkadaşlık sebebiniz iş ve ortak hedefler, muhtemel projeler ve dünyalık mı? Çevrenizin genişliğini görün "işi" ve "menfaati" ayıklayınca... *** Ahkam mı kesiyorum? Hayır... Neden çocukluğumda çat kapı bir çok misafirliğe giderdik? Neden yalnız içilen çayın tadı olmuyor? Kendime sorduğum sorulara cevap arıyorum... *** Netice... Şairin dediği gibi; "Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları..." Sorular cevapsız kalır... Sosyal medyanın asosyal kıvrımlarında...