Bu defa karartma olmamalı

Her şey gözlerimizin önünde cereyan ediyor. Ümraniye'deki bombalardan toprağa gömülü cephaneliklere, danıştay saldırısından asit kuyularına kadar... Önce dalga geçilen, sonra yok sayılmaya çalışılan, olmadı muhalifleri tasfiye komplosu denilen bir devasa soruşturma ve davalar silsilesi zamanla ete-kemiğe büründü, inkârı mümkün olmayan gerçekler halinde önümüzde duruyor. Biraz olsun iz'anı, kıl ucu kadar idraki olan herkes, eğer nefret veya fanatizmi aklını iptal etmemişse bu dehşetli gerçekleri nasıl görmezden gelir, hatta yok gibi davranabilir? *** Ülkenin statükoyla ve yakın geçmişinin jakoben günahlarıyla yüzleşmekte olduğu çok önemli soruşturmaları yürüten savcıları, en hayati davalara bakan hakimleri yolun yarısında görevden almayı, iz'an sahibi bir akıl nasıl olur da rutin görev değişikliği olarak yorumlayabilir ki? Kendi geçmişleriyle ve müesses nizamlarıyla hesaplaşan başka ülkelerde bu davalar ve soruşturmalar yıllarca -mesela İtalya'da 11 yıl- sürmüş. Bu süre zarfında, davaya bakan hakim ve savcıların hiçbiri değiştirilmemiş. Hukuk mantığı ve insan aklı bunu gerektirdiği için... İnsicamı ve sürekliliği bozmamak için... En önemlisi de davaları akamete uğratmamak ve sonuna kadar gidebilmek için... *** Çok da şaşırmamak lazım... Müesses nizam ile etrafında kümelenen kentli orta sınıfın ve bürokrasinin bir kısmı, kendilerine göre dizayn edilmiş bu düzenin değişmemesi için var güçleriyle direneceklerdi... Direniyorlar da... Toplumsal talebin giderek artan gücü ve farkındalığı onları da açıktan karşı koymaya yöneltiyor. On yıllar boyunca karartılan bürokrasi ve siyaset içinde dilediklerince hareket edenler, şimdi üzerlerine çevrilen projektörün ışığından kurtulmak için projektörü devre dışı bırakmaları gerektiğini biliyorlar. Şemdinli'de olduğu gibi... Ancak bu defa hiç kolay değil... Zira sadece projektör değil üzerlerine çevrilen...Toplumun takip eden ve hesap soran gözleri de üzerlerinde artık...