Bu şamataya değer mi?

Şamata tabirini özellikle kullandım. Stratfor yazışmaları etrafında koparılan gürültüyü başka nasıl izah edebiliriz? Bilgi toplayıp analiz eden, bunları da müşterilerine servis yapan, raporlar yayınlayan bir kuruluş... Birçoğu 'açık istihbarat' tabir edilen, herkesin ulaşabileceği bilgiler ile, çoğu dedikodu nitelikli duyum veya söylentileri harmanlayıp, kendilerince anlamlı veriler hâline getiriyorlar. Bu verilerden yola çıkarak tahmin ve yorumlar yapıyorlar. Finans piyasasında, iş dünyasında Stratfor muadili çok analiz şirketi vardır. Bir ülkeye yatırım yapmak isteyen iş adamı, bir piyasaya girmek isteyen yatırımcı bu şirketlerin kapısını çalar, yorum ve analiz alırlar. Bunun için de para öderler. Karar verirken de kimi o analizleri dikkate alır, kimi okuyup kenara koyar. Sadece mali/finansal istihbarat yapan şirketler de vardır. Türkiye'de de yıllardır faaliyettedirler. Şirketler hakkında istihbarat toplarlar, mali durumlarını, ortaklar arasında sorun olup olmadığını öğrenmeye çalışırlar. Ücreti karşılığında onlardan hizmet alanlar da, gelen verilerin çoğunlukla açık istihbarat kaynaklı olduğunu bilirler. Stratfor da bunu yapmış. Belli ki kendisini de iyi pazarlamış. Biz adamlara neredeyse CIA muamelesi yapıyoruz. Hoş, adamlar da kendilerini böyle satmaktan hoşnutlar belli ki... Birçoğunu bu işlere meraklı herkesin duyabileceği dedikodularla bilgi kırıntılarını, hafif gizemli bir dille bir güzel ambalajlayıp satmışlar. Stratfor'un Türkiye'de ilişki kurduğu ve 'istihbarat devşirdiği' kişiler de çok önemsemişler bu işi... Bir zamanlar finans sektöründe, yurt dışından gelen analistler çok önemsenirdi. Bir şirkete gittiklerinde o şirketin patronundan yöneticisine kadar herkesle görüşürler, yazdıkları analizlere haddinden fazla değer verirlerdi. Bir yabancı analistin yazdığı iki sayfalık bilgi notu şirketleri, hatta piyasayı sallardı. Gel zaman git zaman, Türkiye yurt dışı piyasalarla haşır neşir oldukça, bu analistlerin yazıp söylediklerinin o kadar da büyütülmemesi gerektiği anlaşıldı. Hak ettikleri kadar önemseniyorlar artık.. Anlaşılan, siyaset ile uğraşanlar finans sektörünün olgunluk düzeyine erişmemişler. Dedikodu mailleri bile bu kadar şamata kopardığına göre... Mutlu ülke TÜİK'in Yaşam Memnuniyeti araştırmasına göre Türkiye'de insanların yüzde 62'si kendisini mutlu olarak tarif ediyormuş. AK Parti'nin oylarını her ankette artırmasının arka planını da anlatıyor bu sonuç... Aynı ankette bir veri dikkatimi çekti. Bir önceki yıla göre daha ucuz ürün tükettiklerini söyleyenlerin oranı artarken, yüzde 26'sı da tasarruflarında azalma olduğunu söylemiş. Yani tüketim artarken, tasarruf azalıyor. Mutlu insanların ülkesi olmak güzel de, tüketim artarken, tasarruf miktarının azalması ekonomistleri mutsuz ediyor.