Bürokratik taassup

Cumartesi günü yapılan TOBB Genel Kurulunun en çarpıcı ve doğru tespitini Başkan Rıfat Hisarcıklıoğlu yaptı. Ekonomik ve idari gelişmenin önünde, elindeki yetkiyi, gücü kaybetmek istemeyen bürokrasinin en büyük engel olduğunu söyledi. Üstelik lafı dolandırmadan, açıkça. Katılmamak mümkün mü? Anayasa uyum paketleri ve yasa değişiklikleri ile yürürlüğe giren siyasi reformları düşünün. Şu anda AB siyasi kriterlerini kağıt üzerinde yerine getirdi Türkiye. Ama uygulamada dökülüyor. Kanunları, uygulama esasları haline getirecek ve bilahare de uygulayacak olanlar, bürokratlar. Yani devlet mekanizmasının eli, gözü, dili olan görevliler. İstisnalar dışında, bürokrasinin uygulamalarda hiç acelesi yok gibi. Başkan Hisarcıklıoğlu, sesini yükseltmekte çok haklı. Bu ülkede "iş takibi" diye bir kavram var. Yani, bürokratik engelleri, dirençleri aşmak için danışmanlık yapan, para kazanan insanlar diyarı burası. "Allah devlet kapısına düşürmesin" duasının yapıldığı bir ülke Türkiye. Kimse üç maymunu oynamasın lütfen. Nüfuzunu kaybetmek istemeyen Ankara bürokrasisinin reformlara ve uygulamalara direncini kırmak için, Başkan'ın ifadesiyle "daha güçlü bir hükümet iradesi" lazım. Muktedir olmak "Ankara egemenleri" tabirini kullandığımda bazen tepki alıyorum. Anlatmak istediğim, sistemin manivelasını elinde tutanlar. Görünürde sistemi hükümet yönetir ama, "atanmış devlet idarecileri" çalıştırmaktadır çarkları. Hükümetler "sistemin rehabilitasyonu" hedefiyle gelirler başa ama bürokratik hegemonya onları da sisteme "tabi" kılar. Gerçek bu maalesef. Ankara egemenlerine teslim olmayıp, icraatını kararlılıkla yapabilen bir tek rahmetli Özal oldu. Zaten ondan sonra gelenlerin sistemin ıslahı ile pek işleri olmadı, zira statükonun bir parçası idiler. AK Parti , "Türkiye'nin kalkınma ve özgürleşme hikayesini değiştirmek" iddiasıyla iktidar oldu. Bu hedefe ulaşmak istiyorlarsa, statükoya rağmen bir şeyler yapabilme gücü ve iradesini ortaya koymalılar. Yoksa, statüko onları da yavaş yavaş kuşatır, "sisteme entegre" eder.