Değişen resim

AB üyelik yolculuğunun, Türkiye'nin hikayesini ve algılanmasını nasıl değiştirdiğini geçen hafta takip ettiğim uluslararası forumda görmek mümkündü. Şimdiye kadar "gözucuyla dahi" bu ülkeye bakmaya tenezzül etmeyen uluslararası yatırım devleri çok başka şekilde konuşmaya başlamışlardı. Bir yandan ekonomik sahadaki çok hızlı toparlanma, diğer yanda AB'ye katılmak için gösterilen kuvvetli siyasi irade ve yasal reformlar... Hikaye gerçekten değişiyor bu topraklarda. Lakin şu değişmez kaideyi de unutmamamız lazım: Hüküm neticeye göre verilir. Şu anda iyi bir ivme ve hava yakalamış durumdayız. Ancak hem ekonomi sahasında, hem de AB normlarına uygun hale getirilen kanunların uygulanmasında tempoyu hiç bozmadan ve yılmadan devam etmek gerekiyor. Yarıda bırakılan bir işin, o işin hiç yapılmaması ile aynı sonuçları vereceğini bilerek... Sebat ve sabır İyiye doğru dönüşmek, aynı zamanda kötü ve eksik olandan da arınma demektir. Siyasi, sosyal,ekonomik bir yığın kötü alışkanlığı var bu ülkenin. AB üyeliği için gayret gösterirken aynı zamanda statükonun ve mevcut şartların beslediği tüm kötü alışkanlıkları ve ezberleri de terketmek zorundayız. En çok zorlanacağımız nokta da burası... Her kurumsal yapı, ister şirket olsun ister devlet, dönüşürken ve yenilenirken zorlanır. Dirençler ortaya çıkar. Mevcut yapıda düzenini kurmuş insanlar, illüzyonla, palavrayla yerlerini sağlama aldığını düşünen yöneticiler, değişen düzenin öncelikle kendi rahatlarını kaçıracağını hissederler. Haliyle direnmeye başlarlar. Direnirken de, "Bu dönüşüm bizim rahatımızı bozacak, yetersizliğimiz, eğitimsizliğimiz ortaya çıkacak" diyecek halleri yok ya... Vatan-millet edebiyatına veya mugalataya sığınırlar. İpleri germekten, hamasetin şahikasına çıkmaktan da çekinmezler. Lakin yaşadığı ülkenin ve çağın gerçeklerinin farkında olan ve "ülkesini aklıyla seven"ler iyiye ve doğruya doğru dönüşmeye devam ederler. Hükmün neticeye göre verildiğini unutmadan...