Diyarbakır ve konut

Diyarbakır ziyareti ve sonrasındaki haber ve yorum bombardımanı arasında Başbakan Erdoğan'ın "sebeb-i ziyareti" biraz karambole geldi. Başbakan, herkesin pür dikkat kesildiği konuşmasını bir "toplu konut alanında" icra etti. İnşaatı biten bin civarında modern konut sahiplerine dağıtıldı. Diyarbakır, terör ve bölge meseleleri sebebiyle en çok göç alan, işsizliğin, yoksulluğun zirvelerde dolaştığı bir kent. Bu ülkenin güneydoğusunda süren acımasız terör, hep bu yoksulluktan, "yarınsızlıktan" besleniyor. O sebeple, mesela İzmir'de, mesela Bursa'da yapılan bir "toplu konuttan" daha önemli, TOKİ'nin bu projesi. Evet, "kürt sorununun" gölgesinde kalan sadece konutlar değildi; Diyarbakır'a 5.000 konut yapmayı planlayan, ikibininin inşaatına başlayan Toplu Konut İdaresi de gölgede kalan "esasoğlan" idi geçtiğimiz cuma günü. Geçtiğimiz iktidarlar döneminde batıdaki bir kaç büyük şehirle kendisini sınırlandıran TOKİ, yeni yönetimiyle birlikte, Kızılırmak'ın ötesinde de bir Anadolu olduğunu keşfetti. Sosyal dengesizliğin ve işsizliğin had safhada olduğu Diyarbakır, Adıyaman gibi şehirlerde büyük inşaat projeleri hızla sürüyor şimdi. Tetikleyici güç İnşaat işinin, kol gücüne dayandığı için vasıfsız işçi istihdamını artırıcı etkisi olduğu gibi, onlarca yan sektöre de iş hacmi sağlayıcı faydası var. Türkiye'nin en büyük problemi işsizlik ise, kısa vadede insanlara iş ve aş sağlayacak, üstelik vasıfsız insanları da verimli hale getirecek yegane iş inşaattır. TOKİ'nin yılda 150 bin, sonra da 250 bin konut hedefini bu açıdan önemseyin lütfen. Üstelik Başkan Erdoğan Bayraktar'ın iş modeli, "devletin sırtına binmiyor". TOKİ, bir taraftan lüks konutlar üretip iyi karlarla satıyor, elde ettiği fonlarla da fakir insanlara "başlarını sokacakları sağlam evler" inşa ediyor. Bu sırada da çimentosundan fayansına bir çok sektörü canlandırırken, işsizlikten başı dönmüş insanlara da iş veriyor. Diyarbakır gibi hem çok fakir, hem etnik hassasiyet kışkırtmalarına açık bir şehirde yapılan toplu konut projeleri, sonuçları itibariyle en az başka "sorunlar" kadar önemsenmeyi, inanın hak ediyor.